Пагалоска пра ўдалы КВЗ хутка разнеслася па школе. На чарговай вытворчай нарадзе педкалектыву дырэктар выказаў мне падзяку і паабяцаў ладную прэмію, каб іншым не панадна было. Калегі збольшага паважна пазіралі на мяне, бо ведалі, што нічый кавалак хлеба з ікрой я не сцягнуў. Кожны мог зрабіць падобнае ці яшчэ лепшае мерапрыемства, але зусім не кожны самастойна адважваўся на гэткі крок.
Ну начнем так(я пишу на русском , потом переведи если что):
Наступила холодная зима.Морозно на улицах.
Вот дети катаются на ледяном катке.Ух!Очень скользкий лёд. Звенят острые коньки.У одной девочки на коньках нарисованы колокольчики, а у мальчишки стрела.Собака Жучка ждет ребят радостно лая.У всех прохожих радостное настроение
Ах как хорошо кататься!
1. Дзеці павінны карыста<u>цц</u>а ведамі на самастойных, а не тэлефонамі.
2. "Не трэба злава<u>цц</u>а на мяне", - сказала маці
3. Галіны дрэва гну<u>цц</u>а пад ветрам, нібы пер'е.
4. Прачну<u>цц</u>а ў добрым настроі патрэбна для таго, каб дзень быў добры.
5. Адгукне<u>цц</u>а эха, калі ў лесе пракрычаць нешта.
6. Памылі<u>цц</u>а было нельга.
7. Мне падабае<u>цц</u>а пісаць вершы.
Прыстауная лесвiца - гэта драбiны.