Объяснение:
Уладзімір Дубоўка прысвяціў свой верш Беларусі, сваёй роднай старонцы. Шыпшына – спаконвечны сімвал Бацькаўшчыны. Менавіта першы радок песні заўжды цытуюць і зараз, калі кажуць пра Радзіму.
У вершы Дубоўка сцвярджае, што Беларусь ніколі еюне згіне, будзе змагацца і пад чужым гнётам не памрэ. У другой страфе аўтар кажа, што ён сам здольны АДЗІН абараніць краіну ад усіх чужынскіх навал.
Аўтар звяртаецца да самай маштабнай тэмы ў белапускай літаратуры – служэнне і адданасць Радзіме.
Б-согл.,зв., мягк.
е-гл.,безударный.
р-согл.,зв.,мягк.,
ё-гл.,ударный.
з-согл.,зв.,тв.
к-согл.,глух.,тв.
<span>а-гл..безударный</span>
У гэтым творы гаворацца а нравах чалавека, а яго любвi да рродных мясцiн. Аутар запрашае шанаваць и любiць нашых продкау.
Разам
Незакончанае, нявыкананае, недабудаваны
Асобна
Не закончанае вучнем (сачыненне) , не зжатая ( камбайнам), не напісана
Костя быў вельмі спагадлівым і вясёлым хлопчыкам, але не зважау свайго настаўніка чарчэння. Калі ён вучыўся ўжо ў 10 класе, то дзеці ўсе больш прасілі настаўніка прачытаць ім кнігу на латыні. Яшчэ нельга не адзначыць, што Костя быў вельмі смелым хлопцам, таму што калі пачалася вайна Костя вучыўся на лётчыка, і тым самым ён адважыў пайсці нп вайну.
Подробнее - на Znanija.com - znanija.com/task/27918687#readmore