Мая Радзіма — Беларусь. Гэта краіна адна з самых прыгажэйшых у свеце. Беларусь размешчана ў лясной зоне. Лясы займаюць вялікую частку маёй краіны. А колькі ў Беларусі рэк і азёр! Болын за ўсё іх у паўночнай частцы. На поўдні маёй краіны размяшчаюцца балоты. Разнастайны раслінны і жывёльны свет нашай краіны ўражвае сваёй прыгажосцю і непаўторнасцю. У нас жыве птушка, якая з'яўляецца сімвалам Беларусі. Гэта — бусел. Нашу краіну так і называюць «зямля пад белымі крыламі».
Прыгажосць роднай зямлі, непаўторнасць яе прыроды неаднаразова алісваліся нашымі пісьменнікамі: Я.Купалам, Я.Коласам, У.Караткевічам, Н.Гілевічам, Р.Барадуліным і іншымі. У.Караткевіч у вершы «Бацькаўшчына» з гонарам апісвае сваю радзіму, нашу Беларусь. Р.Барадулін у вершы «Ад сівых гадоў...» апявае прыроду нашай краіны, захапляецца яе краявідамі, мовай.
<span> Я вельмі люблю сваю краіну, ганаруся тым, што я — беларус.</span>
агурочак
Усё слова - аснова.
агуроч - корань, ак - суфікс, нулявы канчатак.
Тоник вельми разумны, добры, но некаторы час не слухаецца маци. Але усё, што яна просиць, ён робиць.
Розніца ў тым, што азначэнні абасабляюцца, калі стаяць пасля паясняльных слоў, а прыдаткі абасабляюцца заўсёды. Яшчэ прыдатак, калі стаіць у канцы сказа, абасабляецца пры дапамозе працяжніка, а азначэнні - заўсёды только коскамі. У астатнім правіла абасаблення аднолькавыя.