<span>Рухани жаңғыру деген кезде ойымызға бірінші болып мешітте намаз оқып отырған немесе уағыз тыңдап отырған көп жамағат көз алдымызға елестейді. Біреулер өзі намазға жығылып, мешітке барып жүрсе, өзгелерді де осы жолға түсіруге тырысады. Отырған жерінде уағыз айтып, өзге жұрттың мазасын алады. Білесіз бе? “Адамдарды кешіруіміз керек. Қателіктеріне көз жұма қарауымыз керек” деп айтатын адамдардың іші кекке толып тұратынын білесіз бе? Яғни уағыз айтушылардың барлығы жақсы немесе кешірімді деп ойлаудың қажеті жоқ. </span>
Менің өнерім,байлығым,табысым
сенің өнерін,байлығын,табысым
сіздің өнерініз,байлығыныз,табысыныз
оның өнері ,байлығы,табысы
Сыздер кошеде турдыныздар. Быз сабак окыдык. Уй жумысын коп берды. Олар телефон аркылы сойлесты. Ол коп енбек етты. Мен жазда базарда жумыс ыстедым. Сен далада отырдын. Мен жана соз матын уйрендым. Уй жумысын жаздым. Мен апайга комектестым. Кеше есыкты сен аштын. Ол мены курестен женды. Бул картинаны кеше акелбыныз.
Бір Аллаға жазбасқа…” – дейді. Бұл сөз білген адамға Құранның тұтас бөлігі. Жырау Алланы жалғыз деп таны деп тұр. Егер адам осы Алланы құлшылықта бір деп тану түсінігінен ауытқыса, барлық ғұмыры оған еш пайда бермейді және істеген ісі ақыретте де қажетіне жарамайды. Құранда ондай адамдар жайлы: «Расында саған да, сенен бұрынғыларға да: «Егер Аллаға ортақ қоссаң әлбетте амалың жойылып кетеді де анық зиянға ұшыраушылардан боласың» деп уахи етілді» делінген. Құранда амалдардың жойылуын «хабато» дейді. Қазақша тілдік мағынасында, «артық жем жеп, күпті болып ісініп жарылған мал» дегенге жақын. Яғни, Аллаға серік қосқан адам – күбініп арам өлген мал тәрізді, жақсылығы ескерілмейді, сауабында салмақ жоқ. Демек Құран түсінігінде Аллаға ортақ қосу ең үлкен зұлымдық. Алланы бірлеу бүкіл жақсылықтың бастауы. Осыны білген Бұқар бабамыз әуелі бір «Аллаға жазбасты»<span> (ортақ қосып қоймауды) тілге тиек қылып отыр.</span>
Астана-арман кала, багы бир жанган кала!
бас кала ар мемлекет, ел ушин биик тұрары сөзсиз, орны болек. онын корки елди корки десе де болады. арине, бул бас каладан баскасы кем дегеним емес. бас кала ол - орталык. бас кала ол - бириктируши, барша елдин озге де жерлерин тутас кабылдаушы. сондыктанда бас каланын мартебеси жогары туруы шарт.
биздин елдин орталыгы - астана каласы. астана куннен-кунге коркейе тусуде екени бизге де, озгеге де аян. енди сол коркине сай халкы табылганы жаксы болар еди. себеби, сырты бутин, иши тутин болса кез-келген дуние куйрейди емес пе? <span>Астана қаласы бір мың тоғыз жүз тоқсан жетінші жылы Қазақстанның астанасы болып жарияланды.Мұнда көптеген ғимараттар,саябақтар бар.Астананың жанында Қорғалжын қорығы орналасқан.Осы қысқа уақыттың ішінде Астана гүлденген,дамып жатқан қала болды. Жасай бер Астана! </span>