Менің ана тілім - шексіз бай, шұрайлы, тегеуріні мықты тіл. Өйткені өмірдің алмастай қырын, абзал сырын түсіне білуіме басты себепкер - сол ана тілім! Мынау жарық дүниеге келгеннен бастап, ананың әлдиімен бойыма сіңіріп келе жатқан тілім мен үшін ең қастерлі, ең қымбат тіл.
Ер деген создын антонимы әйел
Что шепчет нам недремлющий брегет? —
«Уходит жизнь... Её все меньше, люди...
Вот кончилась минута на глазах,
Была и нет... И больше уж не будет...»
Часы идут и нашу жизнь крадут,
Куда её уносят — Бог их знает,
Не удержать нам реку из минут,
Неумолимо время исчезает.
Чего же ты медлишь? Делай всё сейчас,
Лови свой миг любви или прозренья,
Чтобы потом на годы не пенять.
Не упускай же этого мгновенья!
Ах, годы старости — студёная вода,
Часы кружатся льдинами, не тают
И шепчут мне: «Не будешь!... Никогда...»
Часы идут...
И внук мой подрастает.
- Сәлем,Алмас!
-Сәлем! Қал - жағдайын қалай?
-Бәрі керемет! сенің ше?
-Жақсы.
-не істеп отырсың?
-Серуенге шығайын деп жатырмын. ал сен ше?
-"Абай жолы" атты әдеби шығарманы оқып жатырмын.