Қақпаның бір қабырғасы еліміздің қастерлі құндылығы – Тәуелсіздікке арналып отыр.
-сенің атың кім?
-менің атым қожа
-қанша жастасың?
-мен жасым алтыда
-сен мектепке барасың ба?
-иə барамын.
-сен бүгін не істедің?
-мен бүгін сабақ оқыдым.
-ертең менің үйіме келесің бе?
-иə келемін.
Бугін желтоқсанның 8 -зі. Сабактын ұстінде терезеге қарап отыр едим қар жауып бастады қуанганым сол еді сыныпқа қар жапты қар жапты деп айкалап жіберіппін . Сосын бəрі терезеге қарадыда қуанды тезірек қонырау согып аулагы қар мен ойнағымыз келді. қонырау соқты сыныбымыз болып аулаға ойнауға шыктык . Міне ең бірінші қар озімен қоса қуаныштыда акелді.
Домбыра үйірмесіне аптасына екі рет барасың
Қыс
Абай Құнанбайұлы
<span>Ақ киімді, денелі, ақ сақалды,
Соқыр, мылқау, танымас тірі жанды.
Үсті-басы ақ қырау, түсі суық,
Басқан жері сықырлап, келіп қалды.
Дем алысы - үскірік, аяз бен қар,
Кәрі құдаң - қыс келіп, әлек салды.
Ұшпадай бөркін киген оқшырайтып,
Аязбенен қызарып ажарланды.</span>