Қоңыр қазақтың өзіне тән барша қасиетін ана сүтімен, жусан иісімен, күйдің күмбірімен, саумал иісті самалдың лебімен бойына дарытқан, көкірегі ояу, көзі ашық, халқының тарихын, өнері мен мәдениетін, тұмса тұнық әдебиетін, ғұрпын, салтын білетін, «Мен қазақпын!» дей алатын азамат өзінің шықкан тегін, кіндік кесіп, кір жуған ата жұртын қастерлеп, жеті атасын жадында тұтуы шарт. «Жеті атасын білген ұл жеті рулы елді біледі» дегенді сөз салмақтап, ой баққан атамыз қазақ тегін айтпаған болар. «Қырық рулы елміз, қарға тамырлы қазақпыз» деген сөз де баяғыдан келе жатыр. Бұл қазақтың аралас-құралас, алыс берісті, құда жекжат, жамағайын жұрағаттығын аңғартатын сонау іргеміз сөгіліп қаймағымыз бұзылмаған заманадан жеткен ұғым. Өткенімізді қарап отырсақ,. ел бастаған көсем де ділмар шешен де, ақиық ақын, ел қорғаны батыр да осы сөздерді жиі айтқан. Алысты жақын тұтқан, жақынды бауыр тұтқан. Туыстық желіні үзбеген. Береке-бірлікті бұзбаған. Үлкені сөз бастаған, кішісі ағаның сөзін қостаған. Сүттей ұйып ғұмыр кешкен. Ел шетіне жау келсе даңкты бабаларының атын ұран қып шақырып, канымыз, жанымыз бір, руымыз, туымыз бір, тегіміз, кегіміз бір, еліміз, жеріміз бір, суымыз нуымыз бір Ер Түріктің ұрпағы, алаштың азаматымыз десіп бәтуаласып, баталасып бес қаруын асынып, ат құйрығын түйісіп бір байрақтың түбінен табылған.
Шын достық
Асан мен Мақсат жан достар,олар үнемі бір біріне көмектеседі,Не болса да бірге көреді,Бір күні Асан атты мініп келе жатып мақсаттың құлап жатқанын көреді,Оған бар көңілімен көмектеседі,
Ту –
мемлекеттің басты рәміздерінің бірі бейнелейтін, оның егемендігі мен ұқсастығы.
Ту — ол тіркелген бауғаға бекітілген мата мен түстегі, әдетте бейнеленген
елтаңба немесе эмблема. Ту ежелден қызметін атқарды елдің халқын біріктіру және
оны сәйкестендіру белгілі бір мемлекеттік бар.Тәуелсіз Қазақстанның мемлекеттік
туы ресми түрде 1992 жылы қабылданды. Оның авторы-белгілі суретші Шәкен
Ниязбеков. Қазақстан Республикасының мемлекеттік туы-тік бұрышты көгілдір
түсті, ортасында күн сәулелері, астында – қалықтап ұшқан қыран.
Елтаңбасы – мемлекеттің басты рәміздерінің
бірі. Термині "герб" (елтаңба неміс сөздер "erbe" (мұра)
деген мағынаны білдіреді тұқым қуалайтын ерекшелік белгісі – үйлесімі пішіндер
мен заттардың құлшыныстың. Егеменді Қазақстанның елтаңбасы ресми түрде 1992
жылы қабылданды. Оның авторлары-белгілі сәулетшілер Жандарбек Мәлібеков пен
Шот-Аман Уәлиханов.Қазақстан Республикасының мемлекеттік елтаңбасы шеңбер
(дөңгелек) – бұл символ, өмір мен мәңгіліктің, ол пайдаланған ерекше почетом
арасында Ұлы дала көшпенділерінің. Шаңырақ – киіз үйдің басты жүйе құраушы
бөлігі нысан бойынша напоминающая көктегі күмбез болып табылатын бірі
тіршіліктің көшпенділерінің дәстүрлі мәдениетінде. Республиканың Мемлекеттік
елтаңбасында шаңырақтың бейнесі – символы ортақ қонысының, біртұтас Отанының
барлық халықтардың. Басты мақсатымыздан ауытқымай, беріктігі және орнықтылығы
шаңырақтың байланысты сенімділігін, оның барлық уықтардың (тіректер).
Мифтік
қанатты аттар – тұлпарлар мемлекеттік елтаңбадағы геральдикалық элемент болып
саналады. Бағзы замандағы тұлпар бейнесі ерте заманнан бері бейнелейді сияқты
ұғымдар батылдық, адалдық және күші. Қанаттары символизируют сан ғасырлық
арманын көпұлтты Қазақстан халқының қуатты және гүлденген мемлекет құру. Олар
туралы куәландырады таза ой ұмтылуға дәйекті жетілдіру және жасампаздық дамыту.
Алтын қанаттары сондай-ақ, алтын масақтар мен қазақстандықтардың
еңбексүйгіштігін және еліміздің материалдық игілігін.
Әнұран – басты рәміздерінің бірі.
"Әнұран" терминінің өзі гректің "gimneo" термині
"салтанатты ән". Әнұран ретінде, маңызды дыбыстық символика бар кілт
мәні үшін тиімді әлеуметтік-саяси бірігуде және еліміздегі азаматтарды этномәдени
біртұрпаттылықта айтарлықтай мағына береді.
Тәуелсіз
Қазақстанның тарихында мемлекеттік әнұран-елдің бекітіліп, екі рет – 1992 және
2006 жылдары.