Бір күні бүркіт: бас құзғынның сұрады айт-, құзғын, отчего тұрасың
сен баста ақ нұрда үш жүз жас, ал мен отыз үш небәрі-ғана жыл?
- оттого, оған құзғын жауап берді, не сен тірі қанды ішесің, ал мен
мертвечиной азықтанамын.
Бүркіт: алып бер- ойланды байқап көр- және мен олай тұр-. Жөн.
Бүркіт және құзғын летят олар палую атты завидели, түсті және отырды.
Құзғын, да похваливать шұқыу стал. Бүркіт ретті шұқыды, сырт шұқыды, қарамастан
қанатпен бұлғады және құзғынға: бол- айтты, құзғын. еш үш жүз жас азықтан-
жемтікпен, тәуір тым ретті өмірде қан- тірі қанмен.
<span />
Өмірге көзқарас әркімге әртүрлі.Менің ойымша тамаша!Себебі оның мәні бар.Қазақ жерінде туып,оқып жүрмін.Ата - анам, достарым әрдайым қасымда.Қойған мақсаттарым бар.Мен өмірге қуану,күлу,бақытты сезіну үшін дүниеге келдім!Бірақ көбісі өмірге не үшін келгенін білмейді
Менің қолым аяғым
сенің қолың аяғың
сіздің қолыңыз аяғыңыз
оның қолы аяғы
Бұл жұмбақ па, жауабы коньки деп ойлаймын.