Жолдасың көп болса, Жалғызбын деме
-Дос сыртыңнан мақтар, дұшпан көзіңе мақтар
-Жаңа досың жаныңда болса, ескі досың есіңде болсын.
Ол әрқашанда сенімді.
-Досың дос болғанға шаттан, Дұшпанмен дос болудан сақтан
-Дос ы көпті жау алмайды, ақылы көпті дау алмайды
-Жаман жолдастан таяғым артық
-Күлме досыңа –келер басыңа
-Досы көппен сыйлас,
Досы азбен сырлас.
-Заттың жаңасы жақсы,
Достың ескісі жақсы.
-Жақсымен жолдас болсаң – жетерсің мұратқа.
Жаманмен жолдас болсаң-қаларсың ұятқа.
Мен сіздердің жылдардың көңілді оқиғаларын білмеймін, кешіріңіз.
Табиғат - тіршілік көзі. Оның әрбір әсері адам өмірінде үлкен роль атқарады. Табиғат көптеген акын-жазушылардың әңгімесінде арқау болған. Қазақ көркем әдибиетінде табиғатты сипаттап бейнелеу - дәстүр сияқты болып көрінеді. Себебі, әр ғасырдың жазушылары табиғат жайлы міндетті түрдей жазып, өз шеберлегін шындаған. Осыған мысал, жазба қазақ әдебиетінің қалаушысының - Абай Құнанбаевтің шығармалары: «Кең жайлау» , «Қыс» және тағы басқа өлендер мен әңгімелер.