4-тапсырма
2. Иә, оқып жұрген мектебім маған ұнайды
3.Пользуешься эл. библиотекой?
Если да, то - Иә, эл. кітапханамен қолданамын
Если нет, то - Жоқ, эл. кітапханамен қолданбаймын
4.Какие сайты ты знаешь?
Мен (твой пример) сайттарын білемін
5.Ол жазушы, киноматограф және еңбек ардагері
6.Я тут бессилен, извини
7.Айтылған, я жазылған мәселенің қысқаша түйіні
Үй жануарлары, доместикация — жануарлардың қолға үйретілген түрлері. Сондықтан кейде бұларды қолға үйретілген жануарлар деп атайды. Мүйізді ірі қара, түйе, жылқы,есек, қой-ешкі, ит, шошқа, мысық, үй қояны, теңіз тышқаны; құстардан тауық, үйрек, қаз,күркетауық, кептер; тоғандарда өсірілетін балықтар үй жануарларына жатады. Өркениетдамуының барысында адам жәндіктердің 2 түрін (бал ара мен жібек көбелегі), құстардың 10 — 12 және сүтқоректілердің 60-қа жуық түрлерін қолға үйреткен. Лабораториялық жануарлар — егеуқұйрықтар мен тышқандар, сайрағыш және әсем құстар, тоты, шымшық, т.б., аквариум балықтары да өсіріледі. Үй жануарларын қолға үйрету алғашқы адамдар мекендерін қазып зерттеу нәтижесінде, бұдан 15 — 10 мың жыл бұрын басталған.Аңшылық тәсілі жетілген сайын жабайы, тағы жануарлар саны азайып, адам баласының күнделікті тұрмыс қажетін қанағаттандыру үшін үй жануарлары қолға үйретіле бастады.
Мен үнді биің жақсы билеймін. Менің әпкем көп кітап оқиды. Ал інім далада доп ойнайды. Әкем үйде әр кеш сайын домбыра тартады. Анам әкенің домбыра тартканын ұнатады. Достарым әртүрлі өлеңдер құрастырады. Арман үйірмелер де сурет салады. Маған оның суреттері ұнайды.
1) Шіркін-ай, математик болсам, формула ойлап тауым, әлемге танымал болар едім!
2)Мәссаған, мына академиктің ерекше қабілеті керемет екен!
3)Әттеген-ай, кеше математиканы қайталап оқуым керек еді.
4)Бәрекелді, жеткен жетістігіңізбен қуаныштымын, жарайсыз!
5)Түу, мына есеп қандай қиын, шығара алмай қойдым ғой!
6)Бәсе, неге жоғалып кетті десем, шетелге барып, біздің елдің ғылымын дамытқан екен ғой.
7)Алақай, есебім шықты!
Жеңге
Жеңге деген – ол менің ағамның сүйген жары. «Жақсы жеңгең - жарты анаң» дегендей, менің жеңгем өте асыл жан. Біздің үйге келін болып түскелі екеуміз апалы - сіңілі адамдардай болып кеттік, менің бүкіл сырларымды білетін, маған үнемі ақылын айтып, білмейтінімді үйрететін – осы жеңгем. Жақсы жеңге ғана болып қоймай, қайынжұртына инабатты келін, балаларына сүйікті ана.
Қазақ халқының сан ғасырлардан бергі тәлім – тәрбиесінде жеңгенін орны ерекше. Қашанда өзінен кіші қайындары мен қайынсіңілдеріне әзілі мен қалжыңы араласа жүретін сыйлы, әрі сүйкімді адам болған. «Қызы бар үйдің жеңгесі сүйкімді» деп айтылғандай, әсіресе қайынсіңілсінің тәрбиесінде ерекше орын алатын, сырласатын осы жеңге болған. Жақсы жеңге кенжелерді атймын атамай, оларды еркелетіп қайындарына «төре бала», «ерке бала», «төрем», «еркем», «кенже бала», «мырза жігіт», «төре жігіт», «мырзатай», ал қайынсіңілдеріне «шырайлым», «кекілдім», «арайлым», «сырғалым», «шашбаулым», «күлімкөз», «шашбаулым», «еркем», «ерке қыз» деп ат қояды. Менің жеңгем мені еркелетіп «Сырғалым» деп атайды.
Бұл дәстүр бүгінгі күні де жалғасын тауып келеді. Бұл сыйластық пен құрметтің ерекше белгісі. Ер адамдар ақсақалдар мен өзінен үлкенді «ата», «әке», «ереке», «жәке» деп құрмет көрсету осы дәстүрден туындаған. Осы бір әдет — ғұрыптан жасы үлкен адамды сыйлаудың озық мәдениетін көруге болады.