Утром я встаю в семь часов.Умываюсь,одеваюсь,завтракаю.Для того чтобы быть во время в школе,из дома выхожу в 7 часов 40 мин.В школе уроки проходят интересно,после обеда иду домой.После того как приду домой .немного поиграюсь на улице ,отдохну.затем обедаю.После этого начинаю готовить уроки.После того как сделаю уроки,готовлюсь ко сну,ложусь спать.
Менің көргенім рас болып шыққанына таң қалдым. Әселдің бүгін сабаққа келетіні жөнінде белгілі болған жоқ. Маған сенің өлеңдерді жазатының ұнайды. Апама көмектескеніңіз үшін алғыс айтамын. Досыңның Бурабайға демалуға бармайтыны өкінішті екен. Дәстүрлі әндер тыңдағанымыз дұрыс болар.
Анимизм (лат. anima — рух, жан) — заттық дүние құбылыстарының жандылығын бiлдiретiн термин.
Анимизм терминiн ғылыми қолданысқа ағылшын этнографы және мәдени антропологы Э.Б.Тайлор (1832-1917) енгiзген. Ежелгi мәдениетке талдау бере келе, магия, тотемизм, фетишизм сияқты ecкi ceнім-нанымдардың қатарында ол анимизмдi де атап өтедi. Оның пiкiрi бойынша анимизм кейiнгi дамыған дiндерге апаратын баспалдақ есебiнде болады және олардың ментальдық дүниесiне енедi.
Басқа халықтардың дүниетанымы мен сенiм-нанымдарындай анимизм қазақтың дәстүрлi рухани мәдениетiнде терең ұялаған. Мысалы, Ш.Уәлиханов қазақи түсiнiкте жанның үш түpi бар дейдi: ет жан, шыбын жан, рухи жан.
Анимизмнің көрінісіне қазақы дүниетанымдағы «киелi», «қасиетті» жер бедерлерi мен атаулары жатады. Табиғат аясындағы мәдениет үшiн қоршаған орта киелi таулардан, құтты өзендер мен көлдерден, ағаш-бұталардан, т.б. тұрады. Табиғи құбылыстар да қасиеттi мағынаға ие болады, олардың рухы және иесi бар делiнедi.
-Салем Дима
-Салем Саша
-Саша сен биздин анураны блесин бе ?
-Ия, блем
-Керемет , биздин анураны билуге керек .
- Сен блесин бе ануран .
- Ия, мен блем.
-Саубол Саша
- Саубол Дима