<span>Ціха зімою ў лесе. Дрэвы пакрытыя снежнымі карункамі, яны як
быццам спяць. Высокія вяршыні елак ўпрыгожаны гірляндамі гузоў, якімі кормяцца
птушкі.
На паляне асабняком красуюцца маленечкія ялінкі. Іх зусім занесла. Якiя добрыя яны цяпер, якiя прыгожыя! Завіруха пасерабрыла
пышную прычоску стройных соснаў. Глыбокі зімовы сон прыроды, але цепліцца жыцце
пад сугробом. Калі расчысціць гурбу да зямлі, то можна заўважыць кусцікі
брусніцы, галінкі чарніцы і лісце іншых раслін. На лясных палянах бачныя сляды
жывел: лісы, зайца-беляка, лася.</span>
Адресат
а [а] - гласный, безударный
д [д] - согласный, звонкий, парный, твердый
р [р'] - согласный, мягкий, непарный, звонкий
е [и] - гласный, безударный
с [с] - парный, согласный, глухой, твердый
а [а] - гласный, ударный
т [т] - согласный, парный, глухой, твердый
Словы "родны край" не заўсёды азначаюць для розных людзей адно і тое ж. Для некаторых родны край - гэта месца, дзе яны нарадзіліся. Для іншых - дзе яны пражылі большую частку жыцця. Але часам родным краем становіцца месца, дзе ты быў усяго раз. Проста так склалася, што менавіта гэта тое месца, дзе ты адпачываеш душой і сэрцам.
Я называю родным краем вёску, дзе жывуць мае бабулі і дзядулі, дзе нарадзіліся мае мама і тата. Так склалася, што нарадзіліся яны ўсе ў адной вёсцы. І нядзіўна, што ў дзяцінстве я праводзіў там цэлае лета і амаль усе святы: то ў адных дзядулі і бабулі, то ў другіх.
Вёска гэтая невялікая, але тым яна мне і падабаецца. Там няма мітусні і шуму, як у горадзе. Там можна адпачыць ад тэлевізара, тэлефона і інтэрнэту.
А якая там прыгожая прырода! Непадалёку знаходзіцца лес, дзе расце мноства грыбоў і ягад. А трохі далей ад яго размяшчаецца возера, куды мы з бацькамі хадзілі летам купацца.
<span>Мая вёска - гэта тое месца, адкуль ад'язджаеш адпачылым, нават калі ты ўвесь час працаваў на гародзе. На жаль, цяпер у мяне радзей атрымліваецца бываць там. Але ў бліжэйшую нядзелю я абавязкова туды з'езджу, я абяцаю.
</span>
Я вучуся ў адной са школ Харкава. Яна знаходзіцца на ўскраіне горада, і таму з вокнаў бачны невялікі лес. Вакол школы растуць вялікія старыя клёны. Кожны раз, калі надыходзіць восень, дарога ў школу засыпаная вялікімі яркімі лісцем.
1. Ляжыць у балоце бервяно,
зубастае i злючае яно(Кракадзіл)
2. Кручаны, мучаны па зямлі скача(Венік)
3.Ён ваду з сабой цягае ў мяхах,
а злуецца i плюецца — немы жах (Вярблюд)
4. Iдзе ён паважна, Шыпiць вельмi страшна. I за пяткi ўсiх шчыпае, лапкi, нос чырвоны мае.
(Гусак)
5. Сонца гарачае, у сярэдзіне жывіца, хто не адгадае, не будзе жаніцца. (Свечка)