1)бұта
2)өседі
3)сары
4)қарағанның
5)талғамайды
6)төзімді
7)әсемдік
8)мықты
9)себет
10)қазақстанда
Бул Мадина. Ол жазда ауылга атасына барды. Атасы Мадинаға жаксы куй тартып берді, Мадинага ол куй катты унады. Атасында коптеген аспаптар бар екен. Атасы домбыраны казактын киелі аспабы деп Мадинага сыйга тартты. Мадина өте куанышты, Мадина атасынан куй тартып уйренбекші.
Айтылуы да, жазылуы да бир бирак магынасы баска создер- оммоним создери Мысалы Тус-туски уакыт,тус кору,заттын туси. Кас- адамнын касы,Кас-душпан,жауы,Кас-бир заттын жанында ягни касында, Боле -туыс ананнын синилсинин баласы.Боле -боле жеу ягни болип жеу
Бұлт, ұш-қыш, бұр-шақ, үс-тел, бүй-рек, ал-мұрт, күн, жұл-дыз, түн, мұ-ға-лім, құ-рал, күн-де-лік, құр-дас, ұ-шақ, бұ-рыш, ұл, үй-рек, үй-ір-ме, шү-бе-рек, дұш-пан, гүл, бұ-зау, шұ-лық, түйе, тү-рік, сүт, құ-лын, жаз-ды-гү-ні, сұ-рақ, жұ-мырт-қа, түл-кі, кү-рек, дү-кен, тұз-дық, ұлт, мұрт, құй-мақ, жү-зік, мұ-най, жү-зім, мұз, күй, құ-ры-лыс-шы, жү-рек, күн-ба-ғыс, бал -мұз-дақ, ас үй, күй-еу, мұ-рын, түс, құс, жұм-бақ, ұя, үн.
Ана жайлы ойыңды, айтып тауса алу мүмкін емес. Әркімнің өз анасына деген
махаббаты шексіз. Мен де анамның маған сыйлаған мәнді өмірі үшін
алғысымды айта отырып, өз ойымды аз да болса жеткізгім келеді.
Ана!
Ана! Ана! «Ана» дегенде толқымайтын жүрек, толғанбайтын жан жоқ. Осы үш
қана әріптен тұратын «ана» сөзінің астарында ұшан теңіз ой жатыр. Ана —
әрбір адам баласы үшін ең ыстық, жанға жақын, мағыналы да қастерлі сөз.
Адамзат баласы алғаш дүние есігін ашқанда ананың ақ сүтімен бойына нәр
алады, ана құшағына еніп, ана мейіріміне бөленеді. Адамның аузынан
шығатын ең алғаш сөзі де – «ана». Міржақып Дулатов ағамыз айтқандай,
бізді сүйетұғын, күйетұғын, әрқашан қамымызды ойлап жүретұғын абзал
жанды адам, бұл – ана. Алдыңа қойған мақсатыңа жетуің үшін ана жанын
қиюға да дайын. Ана баласының үлгілі азамат боп өсуі үшін бар күшін
салып, тер төгеді. Ананың махаббатына, құдіретіне тамсанған талай ақын
әнін арнап, жырын жазып, талай жазушы қалам тербеген.
«Анаңды меккеге
үш арқалап барсаң да, қарызын өтей алмайсың» деген дана қазақ халқы.
Шынында да, осыншама қиналып, көз жасын төге жүріп, бізді өсірген анаңа
қолыңнан келгеніңнің бәрін істесең де, оның бәрі анаңның түн ұйқысын
төрт бөлген бір күніндей ғана. Өз парызыңды өтеу, бұл – ана алдындағы
парызды өтеу.Қаншама байлық иесі болсаң да, әлемге әйгілі адам болсаң
да, анаңды, оның саған жасаған жақсылығын ұмытпау – сенің өмір бойындағы
борышың. Қай адам қолынан келген сый – құрметін жасамады десеңші,
шіркін! Бірақ соның бәрі анаңның бір ауыз жылы сөзіне де жетпейді.
Дүниенің нұры, өмірдің гүлі, қызықтың қызығы – ананың қолында. Ана бір
қолымен бесік тербетсе, екінші қолымен әлемді тербетеді.
Қорыта
айтқанда, барлық адам ана алдындағы парызын өтеп, ақ сүтін ақтап, ананың
шашына ақ түсірмей, тек осы киелі жандардың бақытты болуын ойлау керек.
Себебі ең бақытты адам – анасы бар адам. Жер бетіне жақсылық нұрын
себетін аналарымыз аман болсын!