Мастацтва – гэта творчае асэнсаванне навакольнага свету таленавітым чалавекам. Плён гэтага асэнсавання належаць не толькі яго стваральнікам, а ўсяму чалавецтву, якое жыве на планеце Зямля. Несмяротныя выдатныя тварэнні старажытнагрэцкіх скульптараў і архітэктараў, фларэнтыйскіх мазаічных майстроў, Рафаэля і Мікеланджэла, Дантэ, Петраркі, Моцарта, Баха, Чайкоўскага. Дух захоплівае, калі стараешся розумам ахапіць усё, створанае геніямі, захаванне і працяг іх нашчадкамі і паслядоўнікамі. Зараз немагчыма ўявіць сабе, што нашу жыццё не суправаджала бы мастацтва, творчасць. Гэта ўтопія, якой, на шчасце, ніколі не наканавана ўвасобіцца ў жыццё. Дзе і калі б ні жыў чалавек, нават на світанку свайго развіцця, ён спрабаваў асэнсаваць навакольны яго свет, а значыць, імкнуўся зразумець і вобразна, даходліва перадаць атрыманыя веды наступным пакаленням. Так з’явіліся насценныя малюнкі ў пячорах – старажытных стойбішча чалавека. І гэта народжана не толькі жаданнем абараніць сваіх нашчадкаў ад пройдзеных ўжо продкамі памылак, а перадача прыгажосці і гармоніі свету, захапленне перад дасканалымі творамі прыроды.
<span>Кошка Муся – мая сяброўка. Гэта мілае пухнатае стварэнне. Яна добрая, мяккая, пяшчотная, яна мяне любіць і разумее.
Муся - прыгажуня з кароткай бліскучай поўсцю шакаладнага колеру. Яна вельмі вытанчаная і грацыёзная. Яе лапкі тонкія і доўгія, кіпцюры таксама доўгія, але ніколі і нікога Муся не падрапала імі. Яе мыска, даволі шырокая, падобная на мыску сіямскага ката, кругленькія вушкі шырока расстаўленыя. Вочы ў Мусі бурштынавага колеру, круглыя і цікаўныя.
Наша котка не любіць цішыні і спакою. Яна можа гуляць і забаўляцца круглыя суткі: скакаць з шафы, катацца на дзвярах, бегаць за сваім мячыкам. Але больш за ўсё яна любіць гуляць са мной. Калі я вяртаюся са школы, яна пачынае хадзіць за мной і чакаць, калі прыйдзе час пасваволіць. Нашы гульні дастаўляюць нам аднолькавае задавальненне.
Муся есць трохі, але любіць добрае нятлустае мяса, малако, сметанку. А лепшы пачастунак для яе – свежая рыбка.
</span><span>Нашу кошачку любіць уся сям'я.</span>
Часто в суматохе дней и повседневных проблем люди теряют свой человеческий облик и забывают о таком простом завете Лиса из "Маленького принца": "Мы в ответе за тех, кого приручили". Я думаю, что эти слова являются неким призывом к нашей совести нести ответственность за живое существо, которое тебе доверилось, и относится это и к людям , и к животным. Предать человека и прогнать животное - поступки в равное мере жестокие.
Для меня животные - друзья, которым я отдаю частичку себя, а поэтому всегда буду чувствовать за них ответственность.
Дождж = {дж} гэта 1 гук
навальнiца - ль л" -адзн гук
дзед (дз) - адзiн гук
Агульгае : маюць род и лик
Адрозниваюцца: кароткия не скланяюцца, а поуныя скланяюцца!