Окушылык мол жылдар серуен курган жаксы кундер бир куни табигат когерип турган кез еди. Досым екеумиз он еки кус ұстап алдык ол былай болды мектептин устине шыгып тор курдык содан кустар ушып биз курган торга кирди содан устап алдык
Агайын жок болса-бере алмайды,бар болсан-коре алмайды.Кундестердин кули де-кундес.Кайын журтын-миншил,нагашы журтын -сыншыл,из журтын куншил
Древнетю́ркское руни́ческое письмо́ (орхо́но-енисе́йская пи́сьменность) — письменность, применявшаяся в Центральной Азии для записей на тюркских языках в VIII—X вв. н. э.[1]
Орхоно-енисейская письменность обслуживала единый литературный язык (наддиалектный койне) того времени[2][3][4][5][6], который обычно называется языком орхоно-енисейских надписей[7].
Исследователями выделяются 7 групп (принадлежащие, соответственно): ленско-прибайкальская (курыканам), енисейская (Кыргызскому каганату), монгольская (Восточно-тюркскому каганату), алтайская (Западно-тюркскому каганату), восточно-туркестанская (Уйгурскому каганату в Монголии), среднеазиатская (Уйгурскому государству в Восточном Туркестане), восточно-европейская (булгарам (теория), хазарам ипеченегам)[8].
Названия даны: 1) по форме знаков, напоминающих германские руны; 2) по местам находок в долине Орхона(Второй тюркский каганат) и верховьях Енисея (Кыргызский каганат).
Сүйкімді, қара, сары,ықшам
Біздің хайуанаттар бағында сүйкімді жануарлар бар. Аспан кара болып, нөсер жауын жауайын деп тұр. Сары алма өте дәмді болады. Мен "Самал" ықшам ауданында тұрамын.
Менің атам (алтыннан, күмістен, темірден) алқа жасайды.