Ол қуанышты, әдемілікті, өмірдің шаттыққа<span> толы екендігін, махаббатты білдіреді.</span>
Жаман-жаксы, әдепсіз-адепти, тәрбиесіз-тәрбиелі, жалқау-пысык, мейримсиз-мейримди, ақылсыз-ақылды
Мағжан Жұмабаев - қазақ поэзиясының ірі өкілдерінің бірі. 1893 жылы Солтүстік Қазақстан облысы, Булаев ауданы, Сасықкөл деген жерде туған. Бала кезінен өте зеректігімен көзге түскен Мағжан төрт жасынан хат таниды. Қызылжардағы М.Бегішев ашқан медреседе 5 жыл оқып, 1910 жылы бітіреді. 1910-1913 жылдары Уфадағы "Ғалия" медресесінде оқиды.
<span>
</span>
Менин туыстарым- оте жайдарлы бир-биріне комек ушын аямайды.Менде киыншылык болсы комек береды,оз туыстарымды оте ктты курметтейм,
Ел ұлсыз болмас, жер гүлсіз болмас.
Нет земли без цветов, а народа без героев.
Жауынгерге жара да жарасады.
Воина и раны красят.
Ел үмітін елі үшін туады, елі үшін өледі.
Герой рождается на счастье народу и умирает за народ.
Ерлік өлім – ерді көбейтеді.
Героическая смерть ряды героев умножает.
Айлалы батыр алдырмас.
Ловкого батыра силой не возьмёшь.