<span>На галявинці, у стежки
Пробиваються травинки.
З горбка струмок біжить.
А під ялинкою сніг лежить.
Розпустився конвалія в травні
У самий свято - в перший день.
Травень квітами проводжаючи,
Розпускається бузок.
Ластівка примчала
Через білого моря,
Села і заспівала:
"Як, лютий, що не зліся,
Як ти, березень, чи не хмурся,
Будь хоч сніг, хоч дощик -
Всі весною пахне! "</span>
Падручнік па беларускай мове табе у дапамогу :D
1. Зацяжныя дажджы з лістападамі: уздыхнеш - і ў акне вітражы.
2. Шуміць авёс, звініць ячмень, і верыш ты ахвотна, што каласы цалюткі дзень красуюць бесклапотна.
3. Андрэй быў у гэтым горадзе ў першыню, але, калі сустрэчныя запыталі пра вуліцу Прыгожую, ён адразу паказаў патрэбны напрамак.
4. І што асабліва здзіўляе: многія задумкі трэцяй кнігі, якая засталася недапісанай, чуў я даўно, калі Іван Паўлавіч працаваў яшчэ над "Подыхам навальніцы".
5. Зло - грэх, але калі перад Богам мы замольваем свае грахі малітвамі, то на зямным судзе памяць - адзіны суддзя і адзіная мера віны.
Курганы шмат чаго нам гавораць.
А вы ніколі не задумваліся якую гісторыю можа ўтойваць у сабе курган? напрыклад курган Славы, што ён можа нам распавесці? паглыбімся ў гісторыю. Вялікая Айчына Вайна прыходзіла да завершению.Так у Ліпені 1944 гады пад Мінскам праводзілася наступальная аперацыя.
Тады ў асяродзі савецкіх войскаў патрапіла групоўка гітлеравскіх войск. Тады перамогай савецкіх войскаў над нямецкімі скончылася гэтая аперацыя 11 ліпеня. У гонар перамогі і быў збудаваны курган Славы.Вось што курганы нам гавораць, курганы кажуць пра нашу радзіму і яе гісторыю. Яны нагадваюць тыя важныя падзеі, пра якія мы ніколі не павінны забываць.
К лесу, птушка, пралесачка, уздыхае, зямляроб
Спыніўся нібы часу бег.
І толькі вецер дзьме старанна,
Бярэдзіць лечаныя раны,
Ганяе неспакойны снег.
Наўкол бялюсенькі абшар.
І да зямлі хіліцца голле.
Упала ў спячку наваколле,
Забыўшыся вясновых мар.
Аднолькава праходзяць дні.
Сціскае сэрца нешта скруха.
І прыслухоўваецца вуха
Да незвычайнай цішыні.