Қазақ тілі – Қазақстан Республикасының мемлекеттік тілі болып саналады. Қазақ тілі - әлемдегі тілдердің ішіндегі ең бай, келбетті тілдердің бірі. Қазақ тілі қазақ халқының ана тілі.
Тіл қай елде, ұлтта болсын қастерлі, қасиетті, құдыретті.
Тіл әрбір азаматқа ана сүтімен беріліп қалыптасады. Ана сүтімен бойға енген қасиеттер туған тілдің арқасында дамиды. Туған тілге деген құрмет пен сүйіспеншілік бала кезден басталуы керек. Айналада адамдарға, өзіңнің өскен ортаңа, Отанға деген ерекше сезім мен көзқарас та туған тіліңді білуден басталады. Тіл – халықтың рухани, мәдени байлығының дамуының құралы.
Қазақ тілі – халқымыздың рухани байлығы, атадан балаға, ұрпақтан –ұрпаққа мирас болып қалып отырған баға жетпес асыл мұра. Ана тілдің қасиеті туралы қанша айтсақ та таусылмайды. Азаматтың қолындағы барлық асыл заттары тозады, жоғалады, ал тіл тозбайтын ең қымбат мұралардың бірі. Қазақтың біртуар ақыны М.Жұмабаев: “Ұлтқа тілінен қымбат нәрсе болмақ емес, бір ұлттың тілінде сол ұлттың сыры, тарихы, тұрмыс тіршілігі, мінезі айқын көрініп тұрады” - деген. Тіл байлығы - әрбір ұлттың мақтанышы. Әр азамат өзінің ана тілін, көзінің қарашығындай қарауы және ана тілінің орынсыз шұбарлануына қарсы тұруға тиісті.
Амал не, туған тілімізді шұбарлап, аралас сөйлейтіндерді жиі кездестіреміз. Басқа халықты айтпағанда, өз ішіміздегі шала қазақтарды таза қазақ қылатын кез болды. Бүгінде де кейбіреулердің қазақ тілін білмеуі, білсе де сөйлемеуі – қазақ тілін жақсартып, биік белестерге көтермеуіміздің қатерлі дерті болып табылады. Туған тілден безінген азаматтарды көргенде Паустовскийдің “Туған тіліне жаны ашымаған адам жәндік” -деп ашына айтқаны ойға оралады. Елінің болашағын ойлаған әр азамат ана тілінің болашағын да қолынан келген көмегін аямауы тиіс. Өкінішке орай, соңғы кезде көптеген қазақ жастары өз ана тілін бұрмалап сөйлеуді әдетке айналдырған. Ата-ананы қаділеу қалай керек болса, өз ана тілімізді қадірлеуді, қастерлеуді, аялауды қолға алайық. Төл тілінде сөйлеуден безу – ана сүтін беріп өсірген анаңды ұмытумен бірдей.
Қазақстан - әлемдегі ең мықты, бәсекеге қабілетті елу елдің қатарына ену үшін қазақ тілін жоғары мәртебеде ұстауы керек.
Мына көйлек қандай ғажа-а-ап! Міні, осы есікке кіріңіздер! Ойпырай мына моншақ қандай әдемі!! КЕТ! деп Санжар итке айқайлады. Жанар мына автобусты тоқтат! Менің алдымнан былай тұр деп, Аружан Динараға айғайлады.
Нан болса, ән де болады.
(Будет хлеб – будет и песня).
2. Жұмыс ауыр болса да нан тәттi. (Трудна работа, да сладок хлеб). 3. Жақсы еңбектенсең – ауызың нанға тиеді, Ерiнiп еңбектенсең – ауызың тасқа тиедi. (Поработаешь усердно – губы к хлебу прикоснутся, Поработаешь лениво – губы к камню прикоснутся). 4. Ақ қар көп болса – ақ нан көп. (Много белого снега – много белого хлеба). 5. Адатықтан ұдкен ат жоқ, Наннан ұлкен ас жоқ. (Самое святое имя – человек, Самая святая пища – хлеб). 6. Ас атасы – нан. (Отец еды – хлеб). 7. Қарны ашқанға қара нан да май татыр, Шөлдегенге қара су да бал татыр. (Голодному – черный хлеб покажется маслом, жаждущему – сырая вода покажется мёдом). 8. Егінші нанын жейді, Еріншек арын жейді. (Пахарь хлеб свой ест, Лодырь совесть проест). 9. Шегірткеден қорыққан егін екпес. (Саранчи бояться – хлеб не растить). 10. Дастарқанда наны жоқтың, тамағының сәні жоқ. (Стол без хлеба смотрится бедно).
Піспек-қымыз,іркіт пісу үшін қолданылатын үй құралы. Ол ағаштан жасалады.
Одежда это самая важная часть в жизне человека.Ведь без одежды люди ходили-бы голые.
а быть голым нельзя потому что можно получить солнечный удар,ожоги,и простудиться!