Інісі бардың тынысы бар, Ағасы бардың жағасы бар.
Төркін десе қыз төзбейді, Көкпек десе түйе төзбейді.
Апасының киген тонын сіңлісі де киер.
Қазаны басқаның қайғысы басқа.
Ата – баланың қорғаны.
Атаға баланың алалығы жоқ.
Енесі тепкен құлынның еті ауырмас.
Қарындасқа бұрмағанның қары сынсын.
Үй ішінен жау шықса, Тұра қашып құтылмассың.
Тұлпардың өз тұяғы өзіне дәрі.
«Сіз», «біз» - деген жылы сөз, Ағайынға жарасар
. Қарындасың – қарлығашың.
Менін сыныптас достарым. Олар өте күшті, олар мені қолдайды және құрметтейті.мен да оларды кұрметтейм және досдығын бағалайм. мен сыныптастарымды жақсы көрем
Мектепте асхана ашылады деген хабарға бәріміз қуандық. Бірақ арада онан бері үш жыл өтті. Асхана әлі ашылған жоқ. Анам өздерінің мектебіндегі асхана туралы айтқанда таң қалдық. Астың әр түрі болыпты. Көкөністен салаттар және бар. Әр түрлі сусындар да болған.
Когда слышали об открытии столовой в школе все обрадовались. Но, прошло уже три года. Столовой до сих пор не открыта. Мама когда рассказывала про столовой своей школы, все удивлялись. Еда была разнообразная. Салаты были разных видов. Напитков тоже было много.
Миграция красного краба, одно из самых зрелищных природных событий. Это зрелище можно наблюдать ежегодно на острове Рождества в восточной части Индийского океана, который принадлежит Австралии.Көші-қон қызыл краба, бірі ойын-сауық, табиғи оқиғалар. Бұл көрініс байқауға болады, жыл сайын рождестваға шығыс бөлігінде Үнді мұхитының тиесілі Австралия
.<span>Замок Белой Цапли (Химедзи) — один из древнейших сохранившихся замков Япониию. Кстати, самый популярный среди туристовҚұлып Ақ Цапли (Химэдзи) — көне сақталған құлпы Жапония. Айтпақшы, ең танымал туристер арасында
</span>
Толағай" - халық аңызы. Шығыс Қазақстан облысы Тарбағатай ауданындағы тау атауына байланысты аңызда бұрынғы өткен заманда, үлкен өзен бойында Саржан деген аңшы өмір сүргендігі, жылдар жылжып, күндер өткенде оның әйелі Айсұлу өмірге ұл әкелгендігі, қуанған әкешеше дүбірлетіп той өткізіп, балаға Толағай деген ат қойғандығы айтылады. Ертегі желісіндегідей сюжеттер бой көрсетіп, Толағай ай санап емес, күн санап өседі. Төрт жасында нағыз батырға айналып, жетіге келгенде белдесуге шақ адам табылмайды. Әкесімен бірге аңға шығып, атақты аңшыға айналады. Бірде олардың мекеніне жұт келеді. Жауын жаумай, қуаңшылық болады. Шөлден мал қырылып, адам өледі. Күннің ыстығынан киіз үй- ді паналап, анасымен әңгімелесіп, Толағай одан жаңбырлы жерді сұрайды. Анасы қиыр шетте өткен жастығын еске алып, ешқашанқұрғақшылықты білмейтін, шөбі шүйгін мекеннің бар екенін айтады, таулары аспан тіреген жер жаннаты Тарбағатай жайлы ұзақ әңгімелейді. Ол көп жүріп шыңдарын қар басқан асқар тауларды тауып алады, оған биік тоғайлы, құстары сайрап, төбесін бұлт жапқан бір ғана тау ұнайды. Ол осы тауды құшағына алып, қатты ырғайды да арқасына салып, кері еліне қарай қайтады. Ол шаршамай ұзақ жүреді. Халық жылжып келе жатқан үлкен тауды көреді. Оны көтеріп келе жатқан Толағай екенін біледі. Найзағай ойнап, күн күркіреп, жауын селде- теді. Халық "Толағай" деп ұрандап, қуанышпен қарсы алады. Қуарған шөп көтеріліп, жан-жануар мөңіреп- азынап шулайды. Шаршаған батыр тау астынан шыға алмай "Апа!" деген жалғыз ауыз сөзге ғана шамасы келеді де, мәңгіге тау астында қалады. Бақытты ана айғайлы жылауға басады, халық қайғы жамылып, тау да бұған шыдай алмай көзінен жас бұлақ болып ағады. Содан бері бұл тау "Толағай" деп аталады. Аңызды Шығыс Қазақстан мемлекеттік университеті қазақ әдебиеті кафедрасының фольклорлықэкспедициясы Тарбағатай өңірінен жазып алған. Қолжазба нұсқасы осы кафедраның арнайы қоры мен Әдебиет және өнер институтының қолжазба және мәтінтану бөлімінде сақтаулы.[1]