Менің сүйікті жазушым -Александр Сергеевич Пушкин. Мен оның туындыларын қайта қайта оқудан жалықпаймын. Оның ертегілері, өлеңдері, кейіпкерлері ерекше әлемді құрайды, сол әлем адамды баурап алады. Ешкім мені кітап оқуға мәжбүрлеген емес, бірақ Пушкин шығармашылығын танығын соң, мен кітап кереметтілігін сезіндім.
Әрбір шығарманың өзінің терең мағыналылығы ұнайды, қандай жағдай болса да соныңда жақсылық жеңіп, мен күлкімен кітапты жабамын.
Пушкин-өзінің шығармашылығымен балаларды ғана емес үлкендерді де тарта білген жазушы. Ең бастысы ол әрдайым басты заттыр жайлы-Атамекен, сезім, табиғат, халық. Мен осы поэтты мақтан тұтамын, өйткені ол жалғыз сөзбен өмір мағынасын жеткізе алды.
Жаз мезгили. Оте ыстык кун.Арман мен Амина уйде кызык болмай далага шыкты, сол кезде бир бирин корип калады. Амандасып, ойнауга кириседи, сол кезде олар Жандосты корип калады. Олар оган куанышты болды, себеби ода оте адеми доп болды .Олар Оте кызыкты ,конилди ойнады.
Кешке қарай қала жақтан екі-үш машина ауылға қарай жол тартты. Отыз жасында орда бұзбаса, қырықта қыр аспайды. Алтау ала болса, ауыздағы кетеді, Төртеу түгел болса, төбедегі келеді. Семей - тоғыз жолдың торабында тұрған қала. Қатысушылардың жүзден екісі ғана бұл сұраққа мүдірмей жауап берді. Сталинге хат жолдаған бесеудің тағдыры тарих беттерінде қалды.
Менің досым өте жақсы адам. Достық деген қасиетті сөзге барлық іс - әрекеті сай келеді. Халқымыз достықты қатты құрметтеген. Досы бармен сыйлас,- деп бекер айтпаған. Жақсы дос жан азығы. Досы жоқ адам қанатсыз құс тәрізді. Жақсы дос адамның өмірлік серігі.
Мактаншактык деген ол - ар нарсеге мактанып оркокирек адамды айтады. Мысалы ол сабагын жаксы окыды десек ол баскаларга озимшил болады