мыешся
[мый'эшс'а]
сшытак
[сшытак]
просьба
[прос'ба]
белавежскі
[б'элав'эжск'і]
песня
[п'эсн'а]
з'езд
[зй'эзд]
батальён
[батал'й'он]
План да апавядання “Цітаўкі”
Анатоля Кудраўца
<span>1. </span>Сяброўства з дзедам Агеем (экспазіцыя)
<span>2. </span>Хлопцы задумваюць абакрасці сад (завязка)
<span>3. </span>Кастусь вячэрае ў дзеда Агея (развіццё
дзеяння)
<span>4. </span>Дзед Агей абараняе сад (кульмінацыя)
<span>5. </span><span>Кастусю сорамна (развязка)</span>
<span>
</span>
<span>
</span>
Наступіў студзень. Зіма ў поўным разгары. З кожным днём мацнеюць маразы. Сыпле і сыпле снег, шчыльна ўкрываючы сонную зямлю белым пакрывалам. А калі выдасцасярод завірух і непагадзі бязветраны дзянёк, дык здаецца, што наваколле застыла ў цішы.
Асабліва самотна ў такі час у лесе — быццам ніводнай жывой душы няма. Але лес жыве. І аб гэтым сведчаць шматлікія сляды, пакінутыя яго жыхарамі на бялюткім снезе. Калі пашанцуе, то ў зімовым лесе можна пачуць і сапраўдную звонкую песеньку. Гэта крыжадзюб — адзіная птушка нашых лясоў, якая выседжвае птушанят нават у самыя моцныя маразы. Заліваецца каля свайго гнязда, якое надзейна схавана ад сцюжы і ветру ў самай гушчыні яловых лапак.
<span> Але зіма ёсць зіма. Цяжка даводзіцца ўгэтую пару лясным жыхарам. Раскопваюць капытамі снег у пошуках летапшяй травы алені і казулі, ціснуцца да жытла чалавека сінічкі і снегіры. Кожны прыстасоўваецца, як можа. </span>
1. Сасновы (канчатак -ы, м.р., н.скл.)
2. Сасновага (канчатак-ага, м.р., р.скл.)
3. Сасноваму (канчатак -аму, м.р., д.скл.)
4. Сасновым (канчатак -ым, м.р., т.скл.)
5. Сасновым (канчатак -ым, м.р., м.скл.)
6. Сасновы (канчатак -ы, м.р., в.скл.)