1. [хто б'эз навук'і| тоj jак б'азрук'і||]
2.[ салаўjа п'эс'н'ам'і н'э накорм'іш]
3.[шануj л'удз'эj| то і ц'аб'э пашануjуц'||]
4.[кожны сам сваjоj дол'і кавал']
j=й
| - паўза ( коска, працяжнік, двукроп'е і інш знакі прыпынку. акрамя кропкі)
||- ставіцца ў канцы сказа, паказвае, што сказ лагічна завершаны
Што зрабiу? Узляцеу
Што рабiлi ? Глядзелi
Што рабiу? Падымауся
Што зрабiлi? Зразумелi
Што зробiць? Не вернецца
Што рабiць? Будуць шумець
Што зробiць? Застанецца
Каб вызначыць дзяслоу трэба паставiць пытанне ад назоунiка : шар што зробiць? Застанецца
<span>Кошка Муся – мая сяброўка. Гэта мілае пухнатае стварэнне. Яна добрая, мяккая, пяшчотная, яна мяне любіць і разумее.
Муся - прыгажуня з кароткай бліскучай поўсцю шакаладнага колеру. Яна вельмі вытанчаная і грацыёзная. Яе лапкі тонкія і доўгія, кіпцюры таксама доўгія, але ніколі і нікога Муся не падрапала імі. Яе мыска, даволі шырокая, падобная на мыску сіямскага ката, кругленькія вушкі шырока расстаўленыя. Вочы ў Мусі бурштынавага колеру, круглыя і цікаўныя.
Наша котка не любіць цішыні і спакою. Яна можа гуляць і забаўляцца круглыя суткі: скакаць з шафы, катацца на дзвярах, бегаць за сваім мячыкам. Але больш за ўсё яна любіць гуляць са мной. Калі я вяртаюся са школы, яна пачынае хадзіць за мной і чакаць, калі прыйдзе час пасваволіць. Нашы гульні дастаўляюць нам аднолькавае задавальненне.
Муся есць трохі, але любіць добрае нятлустае мяса, малако, сметанку. А лепшы пачастунак для яе – свежая рыбка.
</span><span>Нашу кошачку любіць уся сям'я.</span>
<span> Ці многія з нас зараз звяртаюць увагу на бабуль і дзядуль? Шмат хто разважае так: «А чаго на іх азірацца? Яны ўжо пажылі сваё. Чаго ім яшчэ трэба?» А яны ж таксама людзі, і ім патрэбна чалавечая цеплыня. Тым болып, што яны могуць падзяліцца з намі сваімі ведамі. Старыя людзі жылі бліжэй да зямлі, і яны не забываюцца, як часам мы, аддзячыць ёй за цеплыню і шчодрасць.</span>
<span> Можа, калі-небудзь трэба прыслухацца і да старых і людзей? Магчыма, яны часта не разумеюць нас, сённяшніх, бо жылі ў зусім іншы час, калі маральныя каштоўнасці былі інакшыя. Але заўсёды яны дапамогуць трапнай заўвагай, падбадзёраць ласкавым словам.</span><span>Лёс старых людзей шмат у чым залежыць ад нас. Беражыце іх, людзі, прашу вас! Беражыце.</span>