Аспан бұлттанып, күн бұзылды. таңертең ғана күлімдеген күн сәулелерін жиып алып, бұлт артына жасырынды. Жел соғып, күн салқындады. Артынша жаңбыр жауды. Күн жарқырап тұрғанда жауар ақ жауын бар. Ол көңіліңді көтеріп, жаныңа үміт ұялатып, жылы сезімге бөлейді. Ал аспан қабағы түйіліп, айналаны түнек басып, салқын тамшылар тырсылдап жерге тамғанда жан-жүрегің мұздап, көңіліңнің де аспанын бұлт басқандай болады.
Бүгін де жаңбыр жауып тұр. Терезені жуған тамшыларды терезенің арғы жағынан бақылаймын. Ана бір үйдің есігінің алдында үсті-басы су болған мысық отыр. Дір-дір етеді суықтан. Сондай аянышты көрініс. Жып-жылы үйде отырсам да, су астында қалған мысықтай күй кештім. Үстіме күртешемді іле сала сыртқы атып шықтым. Бүрісіп отырған кішкене ғана мысықты қоым алып, құшағыма бастым. Ол да, мен де жылынғандай болдық. Күннің суығы мен бетімді жуып жатқан сұп-суық жаңбыр тамшыларын да елемедім. Мысықты құшақтаған күйде жып-жылы үйдің есігінен ене бердім. Үйімнің жылуынан көңілімдегі жылылық әлдеқайда бөлек еді.
Атасы;-қызым шәй дайынба?
Қызы;-Ия ата шәй дайын,қазір алып келемін.
Атасы;-Балам Асан сен сабагынды оқыдынба?
Асан: Ата мен әлі сабағымды аяактай алмай отырмын
Атасы; Неге балам сабагын киынба?
Асан; Жок ата,бірақ әпкемнің көмеге керек
Қызы ; Ата шәйда,тамакта дайын
Атасы; Қане балалар тамақты бастай берейік,сабақты содан соң көреміз,жарайма?
Асан; Жарайд ата тамак жеп алайык
Атасы; Кызым тамақ өте дәмді болыпты
<span>Қызы; Ата рахмет,Ас болсын!
</span>
Ұзақ күткен көктем де келді.көктем келісімен табиғат оянады: күн жарқырап шығады. Қар ериді, арнадан су жүгіреді, ағаштар бүршік атады, алғашқы гүлдер мен шөптер пайда бола бастайды, құстар ұшып келеді. Балалар ағаштарға ұя іліп қойды. Адамдар жерді өңдей бастады. Мен көктемді бізге қуаныш пен сұлулық сыйлайтыны үшін жақсы көремін.
көктемнің келуіне қуанбайтын адам жоқ шығар.
Айтыс өлеңдері- это песни айтыса.(в русском языке незнаю есть ли равнозначное слово)
Казахский айтыс - это состязание между двумя импровизаторами- песенниками - акынами.