Могу читать мысли , не получается играть футбол ,получается помогать другим ,моя слабость Коровин помёт
Самое главное при знакомстве-это ввежливо поздороваться и не стесняясь представиться.что касается непрерывной беседы с человеком, нужно вежливо и внятно разговаривать. Также не нужно врать, если это даже выгодно. Если предерживаться данных норм этикета разговорной речи, то скорее всего, что человек не захочет прерывать разговор первым, ведь он будет очень интересным, если говорить правильно. Если человек в гостях или же ином помещении, то он должен не только придерживаться разговорного этикета, а ещё и быть ввежливым и оккуратным со стороны.
Это всё. сразу говорю, писал сам, так что не судите строго, а ещё, если можно, добавьте меня пожалуйста в лучший ответ.
<span>Бывае, у галаву прыйдзе думка: навошта людзі спаваюць, танцуюць,
складаюць вершы? Навошта патрэбна мастацтва? Ад яго няма ніякай
практычнай карысці. Будаўнік пабудаваў дом, тут усё зразумела, у ім
будуць жыць людзі. Але вось паэт склаў вершы, яны знаходзяцца на паперы,
а людзі ідуць сваёй дарогай, не зважаючы іх, быццам гэтых вершаз няма і
не было.
Адказ заключаецца ў тым, што людзі разумеюць адны і тыя ж рэчы
па-рознаму. Напрыклад, ідзе снег, таму мама апранае сваіх дзяцей цяплей,
мецеаролаг мерае глыбіню снежнага покрыва, дзеці бяруць санкі, лыжы і
бягуць на вуліцу. А паэт становіцца больш уважлівым і з гэтага снегу,
паветра, з жыцця іншых людзей, з самаго сябе здабывае некалькі радкоў.
Мастак спаборнічае са снегам. Ён бярэфарбы, паперу і малюе белыя
прасторы, залатыя сонечныя праменні на палях. І калі-нікалі здараецца,
што мастак перамагае снег. Ён прыбаўляе да прыгажосці прыроды сваё
сэрца, і людзі спыняюцца перад карцінамі, зачараваныя. Ад гэтых
намаляваных фрагментаў ім чамусць становіцца лепш жыць.
Пэўна, людзі не могуць без гэтага існаваць. Галодныя і сытыя, бедныя і
багатыя, несправядліва пакрыўджаныя і акружаныя каханнем - усе яны ўвесь
час цягнуцца да мастацтва. Рэальнае, штодзённае жыццё пераходзіць на
паперу, на кінаэкран, на нотны ліст праз рукі і душу аўтара і
атрымліваецца прыгажосць.
Я лічу так: мастацтва не корміць і не поіць чалавека, але нейкім
незразумелым чынам робіць яго шчаслівым.
</span>
В деревне зарождался весь русский народ,их нравы,характервыносливость,воля,русская душа наконецпосле деревень начали зарождаться города,из городов зародилось государство.
далчаса сама тему развивай)