Дзятлiк. Наверно правильно. Удачи
<span>Мінулась поўнач, заспяваў певень.З вокан і ад сцен ляцелі камякі рознай велічыні; ніхто туды і наблізіцца не адважваўся.Дзень быў нейкі хмарны, хвалі біліся аб бераг.На пагорках пасвіліся чароды, аратыя працавалі ў полі.Засвятіла сонейка, усё пасвятлела.Рана загоіцца, злое слова ніколі. </span>
Няпарныя звонкия зычныя гуки (л м н р )
гРоМ На гоЛы Лес - вясНа хаЛодНая.
Мне тоже надо<span>Мой любімы былінны герой – гэта Ілля Мурамец. Мне вельмі падабаецца апісанне гэтага волата ў быліне пра Іллю Мурамца і Салаўя – разбойніка. Ілля Мурамец, сапраўдны абаронца рускай зямлі. Ён не можа праехаць міма безабаронных людзей. У быліне гэта апісана тым, што Ілля Мурамец па шляху ў Кіеў – град праязджаў міма Чарнігава і ўбачыўшы сілу незлічоную вырашыў дапамагчы Чарнігаву. Ён пабіў ўсіх іх ворагаў і наўзамен нічога не запатрабаваў, а толькі папрасіў паказаць яму скарочаную дарогу ў Кіеў – град. Людзі Чарнігава , шкадуючы свайго выратавальнік , папрасілі не ехаць гэтай дарогай, таму што, каля крыжа Леванідава сядзіць Салавей – разбойнік. Сваім крыкам і свістам, ён усё блакітныя кветачкі абсыпае, ды людзей забівае. Але і тут Ілля Мурамец сваю адвагу выявіў. Не спалохаўся ён, не паслухаўся людзеў Чарнігава і паехаў карацейшай дарогай. А так як волатам ён з нараджэння быў, смяротны крык і свіст разбойніка яго не загубіў. Стрэліў Ілля Мурамец у разбойніка і выбіў яму правае вока. Прыехаўшы ў Кіеў – град ён не стаў хваліцца. Як трэба пакланіўся ён князю і прысутным і дачакаўся пытання князя аб прыбыцці яго ў Кіеў. Падчас аповеду свайго, ён ані сябе не узнёс і спакойна прапанаваў князю паглядзець на разбойніка, які знаходзіцца ў яго ў двары. Для таго, што б пацешыць князя, Ілля Мурамец загадаў Салаўю – разбойніку засвісцець ў паўсвіста салаўінага і закрычаць у поўкрыка звярынага. Але салавей засвістаў ва ўсю сілу і закрычаў на ўсю моц. Усе, акрамя спалоханага князя Уладзіміра і Іллі Мурамца траплялі мёртвымі. Пасля такога дзеяння Салаўя – разбойніка, Ілля Мурамец забіў яго. Агульныя рысы характару Ільі Мурамца, гэта адваг , кемлівасць, бясстрашнасць, любоў да свайго народу і нянавісць да ворагаў сваёй радзімы. Ілля Мурамец, гэта волат, подзвігі якога, захапляюць і усхваляюцца людзьмі.І ён ніколі не будзе баяяца сустрэчы з любым страшэнным чалавекам або зверам.</span>
я незнаю пиши это
<span>Аджывае чалавек сваё жыццё, аднойчы прыходзіць яго вечар, старасць, той час, калі чалавек закончыць сваё зямное існаванне. Але ёсць нешта вечнае: любоў, разуменне ўласнага прызначэння на зямлі. Гаворачы словамі аўтара: «Жыццё — выпрабаванне чалавека на чалавечнасць. I ўвечары павінна свяціць сонца» . (Жыць сумленна, спагадліва, чэсна, бо тое няправеднае, што было ў маладосці, балюча адгукнецца ў старасці. Вечар чалавечага жыцця будзе спакойным, калі ты жыў з дабром, згодай, з любоўю ў сэрцы; калі побач з табой будуць твае дзеці, унукі, якія ніколі не забудуць «смачную ваду свайго дзяцінства </span>