Лист корень оч суффикс к суффикс и окончание
трав корень иц суффикс а окончание
удачи...
Акалічнасць - обстоятельство
Азначэнне - определение
Дапаўненне - дополнение
Геранёны — замак, якога няма.
Аднойчы мне давялося
пабываць на Гродненскай зямлі. Каб больш даведацца аб гэтым краі я адправіўсяна
экскурсію. Аўтобус хутка даставіў нас у Геранёны.
Знаходзяцца яны ў некалькіх
кіламетрах ад мяжы з Літвою. Пра
былую веліч Геранёнскага замку нагадваюць зараз хіба што земляныя валы і
невялікія фрагменты каменных вежаў, парослыя хмызняком.
Тут пачалася гісторыя Барбары Радзівіл і скончыўся летапіс
роду Гаштольдаў.
У захаваным
дагэтуль касцёле Святога Міколы пайшла пад вянец за Станіслава Гаштольда
першая прыгажуня Вялікага Княства Барбара Радзівіл.
<span>Можна сказаць, што Геранёнскі замак — яркі
ўзор замкавага будаўніцтва ў Беларусі на мяжы ХV-ХVІ ст. Хоць тут і ёсць
асобныя элементы еўрапейскай фартыфікацыі, усё ж больш ярка і выразна
вылучаюцца мясцовыя ваенна-будаўнічыя традыцыі. Пра гэта сведчаць і будаўнічыя
матэрыялы, і прынцып узвядзеньня валоў, і мураваны замак з чатырма вежамі,
размешчаны на штучнай выспе, што было найбольш характэрна для беларускага
ваеннага і царкоўна-цытадэльнага дойлідзтва тых часоў. </span>
Пляцоўка Геранёнскага замка была абнесена валам
вышынёй каля 4 метраў і аточаная ровам глыбінёй каля 15 метраў.
Падчас вайны з Маскоўшчынай 1654-1667 гг. замак
быў разбураны, але, відаць, неўзабаве яго зноў аднавілі.
У пачатку ХІХ стагодздзя замак пуставаў,
а потым, у сярэдзіне стагодздзя, яго пачалі разбураць.
Сумна, калі святыні знікаюць з твару зямлі, але яны
застаюцца ў дакументах, у фотаздымках, у памяці народнай. Значыць гэта камусці
трэба…
<span>Хлопчык ведаў, што зайца так, як птушаня ў гняздзе, не накрыеш. Тут ужо трэба маладзецтва, небывалае здарэнне, - каб ён, такі імклівы, няўлоўны, ды апынуўся ў тваіх руках. Але аднойчы такі цуд адбыўся. А што не з зайцам, а з маленькім зайчыкам, дык цуд ад гэтага быў ані крышку не меншы. Іх тады, цэлы вывадак зайчанят, не проста знайшлі ў канюшыне, а выкасілі. Як жа добра, што не падрэзалі касою! Вялікія, хто касіў, кінулі косы і пачалі лавіць зайчанят, што сыпанулі ва ўсе бакі. І смешна так, як завадныя, і не вельмі хутка. Цяжка сказаць, як гэта ён сам, той хлопчык, не дагнаў ніводнага. Можа, таму, што хацеў палавіць усіх адразу. А аднаго яму далі. Рука дарослага трымала зайчаня за вушкі, толькі пальцамі. А шарачок па-немаўлячы пацешна дрыгаў заднімі лапкамі, нібы ад радасці, нібы з усмешкай. Хлопчыку сказалі, што зайца няможна браць за спіну, а толькі за вушы, і малы чалавек, з вялікай асцярожнасцю і трывогай, узяў малога зайца так, як трэба браць, адчуў у пальцах і цёплыя лапінкі вушэй, і дрыганне ножак, а потым, ужо без парады дарослых, палажыў яго ў шапку і, нібы ў гняздзе, панёс трушком ды подбегам дахаты</span>
У слове касмiчнай - корань касм