Моя собака самая лучшая, она красивая, добрая и всегда понимает меня
Минем эт иң яхшысы, ул матур, игелекле һәм һәрвакыт аңлый <span>мине
</span>
Гуллівер має такі риси характеру:
- освіченість - вчився у хірурга, читав книги з мореплавання та математики;
- людяність - відмовився від закріпачення людей;
- хоробрість - смілива боротьба;
- рішучість - відправляється у плавання;
- допитливість - йому цікаво бути у нових місцях та дізнаватись особливості чужого побуту,
- великодушність - відпускає полонених, яких мав би вбити.
Ночью потому что у самолётах всегда горят свечки и ночью это заметно! Лётчик может увидеть это! И в Японии света много!
Холодний осінній день . Діти прийшли до школи с гарним настроєм , адже сьогодні вони повинні були святкувати день осінні . Всі були дуже гарні ,чепурні,веселі ,з радістю повторювали свої вірші й пісні для свята . Почалося свято осені . Всі діти були в передчутті дивовижного дійства ,але одна дівчинка тремтіла від страху . Вона була не впевнена ,що через переживання зможе добре розповісти свій вірш . Вчителька Валентина Дмитрівна одразу помітила це та вирішила підбадьорити учнів своїми побажаннями :
-Любі мої учні! Сьогодні дуже важливий день у цьому році . Ви всі добре підготувались до цього свята . Я сподіваюся, що ви не маєте ніякого сумніву у своїх силах та впевнені у собі !
У розмову вступив один із учнів на ім‘я Андрій ,і почав запитувати :
-Валентино Дмитрівно , а яка це людина, що сумнівається в собі,у власних силах ? Я і гадки не маю ...
- Цю людину легко образити . Вона занурена у свої думки й переживання ,і звичайно це відображається на її поведінці .
- Ааа...Зрозумів ! -сказав Андрійко. Гадаю у нас на зараз присутня людина у класі ,яка не впевнена у своїх собі й своїх силах !
- Я знаю ,Андрію . Тож треба це виправити! - додала Валентина Дмитрівна .
Після цієї розмови хлопчик підійшов до своєї однокласниці ,побажав їй успіху ,та пообіцяв ,що якщо вона збере всі свої сили в кулак і добре виступить ,то вони радом сходять до кінотеатру на новий веселий мультфільм, який дівчинка так сильно хотіла потрапити ...
Паэма «Энеіда навыварат» носіць ярка выра-жаны парадыйны характар. Яна ў лёгкай жар-таўлівай форме пераказвае сусветна вядомы ан-тычны міф аб тым, як адзін з герояў Траянскай вайны Эней — сын багіні кахання Венеры — са сваімі паплечнікамі вяртаецца на радзіму. Аўтар адкрыта насміхаецца з высокага стылю класіч-ных трагедый, іх адарванасцю ад жыцця, увагі толькі да высокага і трагічнага. Займальны сю-жэт, вьфазная трапная мова, цікавыя прыкметы вясковага побыту, запамінальнасць пераказу пад-зей зрабілі паэму творам шырока вядомым задоў-га да друкавання.
Мяркуюць, што паэма была напісана не ра-ней за канец Айчыннай вайны 1812 года. Аб гэтым сведчыць такое гістарычнае параўнан-не: пасланых богам Эолам загубіць Энея са спа-дарожнікамі вятроў праганяе бог мораў Нептун, ад якога вятры ўцякаюць, «як ад Кутуза Бана-парт» . Імёны галоўных міфічных герояў у па-эме захаваны, дзеянне адбываецца, як у паэме старажытнарымскага паэта Вергілія «Энеіда» . Але захавалася толькі знешняя форма сусвет-на вядомага сюжэта, змест жа ўкладзены зусім іншы. Сапраўдныя героі паэмы — зусім не ан-тычныя багі, цары, а сучасныя аўтару беларус-кія паны і прыгонныя сяляне.
Так, багіня прыгажосці Венера апранаецца, як звычайная сялянская дзяўчына, якая вяр-таецца з кірмашу:
Андрак з насоўкай апранула, 3 падплётам уздзела кавярзні, Анучы рабыя абула, Як быццам войта селязні..
Дыдона — царыца Карфагена, куды нарэш-це прыплылі траянцы, запрасіла іх у госці. I хоць Эней трымаецца з ёй, як роўны, астатнія прыніжана просяць яе «запісаць у крэпасць» : — хочуць стаць яе прыгоннымі сялянамі, абяца-юць працаваць на паншчыне, хваляцца, якімі рамёствамі яны валодаюць. Прычым, у адроз-ненне ад галоўных герояў, спадарожнікі Энея носяць тыповыя беларускія імёны:
Піліп нам лепіць гарлачы, Пракоп жа ступы, таўкачы, А Саўка зелле ўсяка знае.. .
Але Дыдона адмаўляе сялянам, якія хацелі памяняць свайго пана на іншага, больш спагадлі-вага, бо дзейнічае ўказ аб аседласці, які заба-раняе панам прымаць чужых беглых прыгон-ных сялян: Я й так дзесяцкага прыбіла, Што ён распраўшчыны не знае Ды без пашпартоў усіх пускае.
Аўтар асуджае ўзмацненне прыгоннага ўціску на Беларусі, спачувае пагаршэнню ста-новішча сялян, іх спробам палепшыць стано-вішча. Разам з апісаннем вясковага побыту аўтар адначасова ўсхваляе працавітасць і таленавітасць працоўнага беларускага народа.
<span>Паэма «Энеіда навыварат» раскрыла мастац-кія магчымасці звычайнай размоўнай беларус-кай мовы. Праўда, у творы толькі размоўна-бытавая мова. Але нават з дапамогай пераважна гэтай часткі лексікі аўтару ўдалося не толькі высмеяць аджыўшыя прыёмы і стыль класі-цызму, а і адлюстраваць гістарычныя асаблі-васці жыцця беларускага народа.</span>