Главный герой, в зависимости от того, чьей собака была, реагировал на ситуацию по разному. Если собака была бродячая, он приказал казнить ее немедленно, а когда узнал, что собака брата барина,он сказал обходится с ней аккуратно, ведь как он сказал, цитирую:
"...Собака тварь нежная..."
Не кароль, а у кароне ,не гусар,а пры шпорах,гадзинника не мае ,а час знае.(Певень)
Хто ходзиць зранку на чатырох,,днём-на дзвюх ,а вечарам - на трох нагах?(чалавек)
Без языка ,а гаворыць.(Книга)
На подобии раскидонного гнезда подрузомевается Радима (Беларусь), т.к. раньне Беларусь бы ла поделена на несколько половин .
У садзе на дарожцы скакалі маладыя Верабейкі.А стары верабей сеў высока на галінцы дрэва і пільна глядзіць, ці не пакажацца дзе драпежная птушка.Ляціць па задворках ястраб-разбойнік. Ён люты вораг дробнай птушкі. Ляціць ястраб ціха, без шуму.Але стары верабей заўважыў злыдня і сочыць за ім.Ястраб бліжэй і бліжэй.Адгукаліся гучна і трывожна верабей, і ўсё воробьята разам схаваліся ў кусты.Ўсё сціхла.Толькі верабей-гадзінны сядзіць на галінцы. Не варушыцца, вачэй з ястраба ня спускае.Заўважыў ястраб старога вераб'я, узмахнуў крыламі, расправіў кіпцюры і стралой спусціўся ўніз.А верабей каменем упаў у кусты.Ястраб ні з чым і застаўся.Азіраецца ён вакол. Зло ўзяло драпежніка. Агнём гараць яго жоўтыя вочы.Страпянуўся разбойнік і паляцеў далей. Зноў сеў верабей на той жа галінцы. Сядзіць і весела цвіркалі.<span>З шумам высыпалі з кустоў воробьята, скачуць па дарожцы</span>
Запаузла пила у зруб и зламала звонки зуб. Мила з мылам ляльку мыла, Мила змылила усё мыла.