1. А зараз мушу спяшацца дадому: ужо поўнач, а дарога далёкая. [ ]:[ ],а [ ].
2. Яшчэ цвілі познія палявыя кветкі, а на месцы тых, што адцвілі ў канцы лета, даспявала і сеялася на зямлю насенне – чорныя, шэрыя і жоўтыя зярняты, якімі так любяць ласавацца дробныя птушкі: шчыглы, чыжы .
[ ], а [ (што) ], (якімі)].
3. Неба было чыстае, сонца свяціла ярка, аднак не грэла: надыходзілі самыя марозныя дні зімы. [ ], [ ]: [ ].
У жыцці трэба рабіць усе, або практычна ўсе. ты можаш умець катацца на каньках, пісаць вершы і умець маляваць карціны, але ты не карыстаешся сваімі навыкамі кожны дзень. гэтымі навыкамі ты карыстаешся толькі тады, калі ты маеш патрэбу. і таму ў жыцці трэба ўмець рабіць усе, але не ўсе рабіць.
Пад страхой хаты верабьиха гадавала чытырох детак .Мама кармила их чарвяками и вусеницами .Целы день яна насила им ежу .Малыя смешна разяуляли свае ротики .Птушаняты расли не па дням а па гадинах.Хутка яны стали падобны на сваю маму . СКАЗ-апавяданне.
"Прикметник" может быть? Если да, то Прикме́тник
(прилагательное) — самостійна частина мови, що виражає
ознаку предмета, граматично виявлену в категоріях роду,
числа і відмінка та відповідає на питання який? яка? яке? які?
чий? чия? чиє? чиї?
- Добры дзень, Галіна Іванаўна.
- Добры дзень, Кастусь.
- А вы прынеслі нашы сшыткі?
- Не, прабач.
- А ў чым мы будзем пісаць?
- Я вам прынесла лісточкі. Мы будзем пісаць самастойную работу.