<em>Қыстың желтоқсан жұлдызы. Қар көптен жауып, нағыз қыс болды. Күн әбден қысқарған. Күннің көзі көрінсе де жылынбайды. Өзенді, көлді мұз қаптап, жұрт үстімен жүре бастады. Қалың қардан шөптің басы көрінбейді. Қыс күні аяз күшті болып, үскірік борандар да аз емес. Орман қарайған, ішінде қүстарды көре алмайсың, қоян күндіз жасырынып, түнде ғана жүгіріп жас ағаштарды кеміріп жүр. Иелері жылы қораға шөп салып бағып-қақса да, қысты күні үй хайуандарына да бапсыз. Адамның өзі де суықтан қорғанып үй салып, жылы киім киіп, үйлеріне от жағып, дәйім жұмыстарынан қала алмайды. Қыстыгүні жылқышыларға бек қиын: қандай суық борандарда күні-түні</em>
<em> далада жүргені, қасқырдан бір қорқып, бораннан екі қорқып, бейшараларда тіпті рақат жоқ. Жалтаң аяз көбінің беттерін қарыған. Шилі бет байғұстар желге де қарсы қарай алмайды. </em>
Қазақ жазушысы тарихи романдар мен әңгімелер. Қазақстан Республикасының Мемлекеттік сыйлығының лауреаты (1996 ж.) Және Мұхтар Әуезов атындағы Ұлттық сыйлығының лауреаты 15 жасында республикалық бұқаралық ақпарат құралдарында жазушы Көкпар мен Күміс туралы әңгімелер басылып шықты. Қазақ мемлекеттік университетін (1964) бітірген. 1963-1966 жылдары «Жетісу» газетінің әдеби қызметкері, 1966-1975 жылдары «Жазушы» баспасының бас редакторы, 1976-1984 жылдары баспа, полиграфия және кітап саудасы комитетінің бөлім меңгерушісі, 1984-1990 ж.ж. Қазақстан БҚ Бірлескен Кеңесшісі. 1994-96 жж. - Қазақстан Республикасы Авторлық және сабақтас құқықтар агенттігінің бөлім бастығы. 1996-2002 жж. - Қазақстан Ұлттық Банкінің Ұлттық валюта мұражайы-теңгенің алғашқы директоры. 2002 жылдан бастап Қазақстан Республикасы Президентінің Мәдениет орталығында «Мәдени мұра» журналының бас редакторы болып табылады.
1990 жылдан бастап шығармашылық жұмыс. 1964 жылы әдеби ісін ақын ретінде бастады, кейінірек прозалық жазды. 11 романның, 24 романның және 100-ден астам әңгімелердің авторы. Жұмыстың тақырыбы кең. Тарихи романдар мен повестер: «Отырар» (1965), «Фараби» (1965), «Жібек жолы» (1973), «Екі dүnie esіgі» (1998). «Заалу» (1970), «Кері ақысыз» (1978), «Дария» (1975), «Жолбарысық слайлары» (1984) және басқалары қазіргі заманның өмірлік мәселелеріне арналды. ), «Алиптик азаби» (1997), «Мұхтар жолы» (1998).
Кеңес Одағында жазушы орыс тіліне орыс тіліне аудару үшін жазушы Джеролд Бельгер мен Морис Симашконың «Ауыр қадам» (1974), ауылдық жастар туралы және «Жібек жолы» (1980) туралы моңғол шапқыншылығы кезінде Отрардың қайтыс болғандығы туралы романдары баспа үйі «Ең үздік тарихи романс үшін» беделді марапатына ие болды [1]
Ол ҚР Ұлттық қауіпсіздік комитетінің жабық мұрағатына кірген алғашқы жазушы. Нәтижесінде сот құжаттарына сәйкес фактілерге негізделген «Түрме» (1992) әңгімесі жазылған, сондай-ақ 1986 жылғы желтоқсандағы оқиғалар - «алаң» (1993) романы жазылған. Бұл жұмыстар қайтадан басылып шықпады, сирек кітаптардың жинағында бірнеше данасы сақталған [2].
Дүкенбай Досжанның шығармалары әлем халықтарының 19 тіліне аударылып, 3,7 миллион дана таралыммен жарық көрді. Оның есімі «Қазақ энциклопедиясында» және «Әдебиет және өнер қайраткерлері» жинағында алтын әріптермен жазылған. «Мен қайтыс болғанымда» [3] (2009) атты қысқаша әңгімелер жинағы «Ең оқитын жазушы» сериясында жарық көрді. Қазақстан Республикасы Байланыс және ақпарат министрлігінің 2010 жылы электрондық сауалнама нәтижелері бойынша - Қазақстандағы ең көп оқылған жазушы [4].
Бұл қазақ тілі пәнінің кабинеті. ол жарық, шырайлы әрі кең. Қабырғада портреттер ілулі тұр. Гүлдер де кабинет шырайын ашып тұрған секілді. Қыздар гүлге су құйып, кутуде. Сөреде қаз-қатар тізіліп кітаптар тұр. Мұғалім оқушыларға әңгіме айтуда.
Бір күні Марғұлан итімен мектепке барды. Ақтөс сумкасын стап жүрді. Ақтөс сүйекті көрді де сумкасын лақтырып жіберді. Ақтөс Марғұланның ізін табып мектепке келді .
Онда Марғұланның екі досы келді де əңгімелесіп тұрды. Ақтөс сүйекті əкеліп достары оған күлді . Ал Марғұланның сумкасы жоғалып кетті. Марғұлан итіне ренжіп қалды.