Апкесинин жанында синилиси тур
Китаптин жанында карындаш жатыр
Анарлын жанында алма мен шабдалы жатыр
Деректі:әкетай, жүз,үлкендер,зат,іс.
Дерексіз: махаббат,сенім,мақтан, жауапкершілік,өтірік, ұрлық, намыс, қиындық.
Қуыршақ театры – қуыршақтар арқылы ойын көрсететін театрдың бір түрі. Қуыршақты актер қимылға келтіріп, оның сөзін көбінесе өзі, кейде көркемсөз оқушы айтып тұрады. Қуыршақ түріне, оны қимылға келтіру тәсіліне, сахнасына қарай қуыршақ театры бірнеше топқа жіктеледі: киілмелі (қолға киіп ойнайтын), сылдырмақты (жіп немесе сым арқылы қозғалтатын), суретке түсірілген қуыршақтармен (қағаздағы қуыршақ кескінін экранға түсіретін) ойын көрсететін театрлар, т.б.[1]
Қуыршақ театры жайындағы алғашқы деректер Аристотель, Геродот, Ксенофонт, Апулей еңбектерінде кездеседі.
11-ғасырда “Діни жазба” тақырыбына ойын көрсететін қуыршақ театрының ерекше түрі пайда болды. Театр ойынындағы басты бейне Марияның атымен марионетка қуыршағы дүниеге келді. Шіркеу мен бай-манаптарды келеке еткен халық қуыршақ театры діни театрмен қатар туды. Оларды, көбіне қудалап отырды. Халық қуыршақ театры жайындағы тұңғыш жазба мұра Италияда сақталған.
19-ғасырда француз қуыршақ театры өркен жайды. Қазіргі кезде қуыршақ театры Еуропа мен Америка елдерінде кең дамыған. Қуыршақ ойыны Ежелгі Шығыс елдерінде (Үндістан, Индонезия, Қытай, Жапония, Иран, Түркия) өркендеді. Бұл елдердегі қуыршақ театрының репертуары мифтік сюжеттер мен батырлық эпостарға, сықақәңгімелерге құрылды.
қатаң-қатал
тәуелсіздік-егемен,азат,еркіндік
Ту –
мемлекеттің басты рәміздерінің бірі бейнелейтін, оның егемендігі мен ұқсастығы.
Ту — ол тіркелген бауғаға бекітілген мата мен түстегі, әдетте бейнеленген
елтаңба немесе эмблема. Ту ежелден қызметін атқарды елдің халқын біріктіру және
оны сәйкестендіру белгілі бір мемлекеттік бар.Тәуелсіз Қазақстанның мемлекеттік
туы ресми түрде 1992 жылы қабылданды. Оның авторы-белгілі суретші Шәкен
Ниязбеков. Қазақстан Республикасының мемлекеттік туы-тік бұрышты көгілдір
түсті, ортасында күн сәулелері, астында – қалықтап ұшқан қыран.
Елтаңбасы – мемлекеттің басты рәміздерінің
бірі. Термині "герб" (елтаңба неміс сөздер "erbe" (мұра)
деген мағынаны білдіреді тұқым қуалайтын ерекшелік белгісі – үйлесімі пішіндер
мен заттардың құлшыныстың. Егеменді Қазақстанның елтаңбасы ресми түрде 1992
жылы қабылданды. Оның авторлары-белгілі сәулетшілер Жандарбек Мәлібеков пен
Шот-Аман Уәлиханов.Қазақстан Республикасының мемлекеттік елтаңбасы шеңбер
(дөңгелек) – бұл символ, өмір мен мәңгіліктің, ол пайдаланған ерекше почетом
арасында Ұлы дала көшпенділерінің. Шаңырақ – киіз үйдің басты жүйе құраушы
бөлігі нысан бойынша напоминающая көктегі күмбез болып табылатын бірі
тіршіліктің көшпенділерінің дәстүрлі мәдениетінде. Республиканың Мемлекеттік
елтаңбасында шаңырақтың бейнесі – символы ортақ қонысының, біртұтас Отанының
барлық халықтардың. Басты мақсатымыздан ауытқымай, беріктігі және орнықтылығы
шаңырақтың байланысты сенімділігін, оның барлық уықтардың (тіректер).
Мифтік
қанатты аттар – тұлпарлар мемлекеттік елтаңбадағы геральдикалық элемент болып
саналады. Бағзы замандағы тұлпар бейнесі ерте заманнан бері бейнелейді сияқты
ұғымдар батылдық, адалдық және күші. Қанаттары символизируют сан ғасырлық
арманын көпұлтты Қазақстан халқының қуатты және гүлденген мемлекет құру. Олар
туралы куәландырады таза ой ұмтылуға дәйекті жетілдіру және жасампаздық дамыту.
Алтын қанаттары сондай-ақ, алтын масақтар мен қазақстандықтардың
еңбексүйгіштігін және еліміздің материалдық игілігін.
Әнұран – басты рәміздерінің бірі.
"Әнұран" терминінің өзі гректің "gimneo" термині
"салтанатты ән". Әнұран ретінде, маңызды дыбыстық символика бар кілт
мәні үшін тиімді әлеуметтік-саяси бірігуде және еліміздегі азаматтарды этномәдени
біртұрпаттылықта айтарлықтай мағына береді.
Тәуелсіз
Қазақстанның тарихында мемлекеттік әнұран-елдің бекітіліп, екі рет – 1992 және
2006 жылдары.