1. Биші
2. Әдемі, өнерлі
3. Билейді, өнер көрсетеді, дайындалады
4. Саxнада биші керемет биоеп шықты.
5. Қозғалыс,би
Қуыршақ театры – қуыршақтар арқылы ойын көрсететін театрдың бір түрі. Қуыршақты актер қимылға келтіріп, оның сөзін көбінесе өзі, кейде көркемсөз оқушы айтып тұрады. Қуыршақ түріне, оны қимылға келтіру тәсіліне, сахнасына қарай қуыршақ театры бірнеше топқа жіктеледі: киілмелі (қолға киіп ойнайтын), сылдырмақты (жіп немесе сым арқылы қозғалтатын), суретке түсірілген қуыршақтармен (қағаздағы қуыршақ кескінін экранға түсіретін) ойын көрсететін театрлар, т.б.[1]
Қуыршақ театры жайындағы алғашқы деректер Аристотель, Геродот, Ксенофонт, Апулей еңбектерінде кездеседі.
11-ғасырда “Діни жазба” тақырыбына ойын көрсететін қуыршақ театрының ерекше түрі пайда болды. Театр ойынындағы басты бейне Марияның атымен марионетка қуыршағы дүниеге келді. Шіркеу мен бай-манаптарды келеке еткен халық қуыршақ театры діни театрмен қатар туды. Оларды, көбіне қудалап отырды. Халық қуыршақ театры жайындағы тұңғыш жазба мұра Италияда сақталған.
19-ғасырда француз қуыршақ театры өркен жайды. Қазіргі кезде қуыршақ театры Еуропа мен Америка елдерінде кең дамыған. Қуыршақ ойыны Ежелгі Шығыс елдерінде (Үндістан, Индонезия, Қытай, Жапония, Иран, Түркия) өркендеді. Бұл елдердегі қуыршақ театрының репертуары мифтік сюжеттер мен батырлық эпостарға, сықақәңгімелерге құрылды.
Аяз қысып, өрнек сызып, Терезені торлайды. Қарға омбығып, Бет домбығып, Сырғанап жастар ойнайды. Суда мұз бар, Жерде қар бар. Боран борап соғады, Бұл қай мезгіл болады? Қыс
Міне, қыркүйек туды, күз келді. Күн қысқарып, түн ұзарды. Аспаннан бұлттар қаптап, сіркіреп жаңбыр да жауып тұр. Күн сирек көрініп, аз жылытады. Анда-санда таңертең салқын болып қояды. Өткір суық жел арық малды, жұқа киімдіні тоңдыра бастады. Жұрт күземін алған, киізін де басып алды. Маса, шыбын, құрт-құмырсқа жоқ болып кетіпті, құстар да жылы жаққа ұша бастады. Қарлығаштар көптен көрінбейді. Аспанда тырналар да тізіліп ұшып барады. Ағаштардың жапырақтары сарғайып түсіп шөптер де қурап қалған. Егіншілер астығын жинап алып, шашындыда әр жерде ғана жаңбырға сарғайған шошақтар тұр, оларды де иелері тасып алуға шана жолын күтіп отыр.
Ел тегіс биесін ағытып, пысық қатындар желі-ноқтасын кептіріп алды. Жаз күні көп байлағаны есіне түсіп, қымызшыл шалдар арық құлынын жаңа аяп отыр. Ер азамат қыстауды түзеп, кемпір мен шал, борбай балалар от басында отыр. Жаз рақат болса да, киіз үйдің күзді күні суығы-ай!
<span><span>
Халықтың тәуелсіздігінің ең басты белгісі – оның ана тілі, ұлттық
мәдениеті жоқ ел ешқашан да егеменді ел бола алмайды, болуы мүмкін емес.
Қазақ тілінің тағдыры үшін күрес соңғы жүз жылда бірде-бір толас
тапқан жоқ. Ұлы Абайдың заманын айтпағанда, Әлихан Бөкейханов, Ахмет
Байтұрсыновтар бастаған алып топ тіл мәселесіне ерекше мән беріп, оның
шексіз байлығын, суреткерлік қуатын, бейнелігі мен саздылығын көркемдік
сапаға жеткізді.
Бүгінгі таңда мемлекеттік тілді білу – мемлекеттік қызметкерлердің ең
басты біліктілік талабына айнала бастады. Қазір мұндай талап қойылатын
лауазымдар саны күн өткен сайын артып келеді.
Біз өзі намысшыл халықпыз. Біреу итің жаман десе де намыстанып
қаламыз. Тіл білетін қазақ – намысшыл. Тіл білмейтін қазақ одан да
намысшыл. Оларды тіл білмедің деп шетке итермеу керек. Қайта бауырға
тарту керек. Бізге көп тіл білгеннің артықтығы жоқ. Күні ертең
Бүкіләлемдік Сауда Ұйымына кіргелі отырмыз. Осы ретте бізге қазақ, орыс,
ағылшын, тіпті қытай тілін де мықтап меңгеріп алу керек. Әлемдік
бәсекеге түскелі жатырмыз. Домбыраны шерткендей, біздің мықты
мамандарымызды да мемлекет ісіне шертіп-шертіп таңдап аларда олардың
бірнеше тілді еркін меңгергеніне артықшылық беріліп тұрылуы тиіс.
Қазақстан – көп ұлтты мемлекет болғандықтан тіл мәселесі аса күрделі
мәселе болып отыр. Тіл мәселесінің өте нәзік екендігі, оның зорлықпен
емес тек қана шынайы ынталылықпен ғана ыңғайланатын шаруа екендігі
белгілі.
Ал тілдің өзі - тарих тереңіне бойлатып, өнер мен мәдениеттің кәусар
бұлағына сусындататын рухани әлеміміздің сарқылмас қазынасы. Олай болса,
қазақ тілінің мемлекеттік тіл мәртебесіне сай қолданылу аясын кеңейте
түсу қажеттігі - заңды құбылыс.
«Тіл туралы» Заңның 4-бабында: «Қазақстан халқын топтастырудың аса
маңызды факторы болып табылатын мемлекеттік тілді меңгеру – Қазақстан
Республикасының әрбір азаматының парызы” деп жазылған. Үкімет, өзге де
мемлекеттік, жергілікті, өкілді және атқарушы органдар Қазақстан
Республикасының барша азаматтарының мемлекеттік тілді еркін және тегін
меңгеруіне қажетті барлық ұйымдастырушылық, материалдық-техникалық
жағдайларды жасауға міндетті» - делінген.
Яғни, қазақ халқы болашақта өз ана тілін сақтап, дамыта алмаса,
күндердің күнінде өз алдына жеке мемлекет болып өмір сүруін тоқтатады.
Қазақстан тәуелсіз ел болып қалсын десек, онда ең алдымен қазақ
халқының ұлттық мәдениетін, ұлттық салт – дәстүрін, ана тілін дамытуға
күш салғанымыз жөн.
Қорыта келгенде, мемлекеттік тілді ғылым мен техниканың түрлі
саласына енгізіп, сапасын арттыру - уақыт талабы. Ал, уақыт талабын
орындау – баршамыздың абыройлы парызымыз
</span></span>