Мой родны край, дарагое сэрцу месца, дзе я ведаю кожны куст, кожнае дрэўца! Мой родны край - найпрыгажэйшы ў свеце, дзе з кожным вулічным сабакам мы гаворым на адной мове. Тут усё мне роднае, усё зразумелае, усё звязана з маёй душой. Я тут нарадзіўся, пачаў хадзіць і гаварыць, дзівіцца навакольнаму свету і спазнаваць яго. Тут мае родныя, мая сям'я, тут гучыць родная мова. І я з радасцю адчуваю сябе гаспадаром гэтай зямлі, любуюся ёю і ганаруся. Цудоўная прырода майго краю, духмяныя густыя лясы, блакітныя азёры, шырокія палі, празрыстыя рэчкі ўражваюць ў любую пару года. Пахі свежага хлеба, чабора, маладога бярозавага бору - мае любімыя, яны заўсёды супакойваюць мяне, напаўняюць душу беспадстаўным шчасцем і лёгкасцю. Як і сябры з самага дзяцінства, вобразы роднай зямлі заўсёды са мной у маёй душы. Калі падарожнічаю ў іншыя краіны, не магу знайсці нічога падобнага майму краю. Упэўнены, што вобраз радзімы дараг<span>і</span> кожнаму чалавеку, але таксама ведаю, што іншага такога краю, як родная гасцінная Беларусь, у свеце няма.
1. мову - /м/, /о/, /в/, /у/
2. дарогу - /д/, /а/, /р/, /о/, /г/, /у/
3. прастор - /п/, /р/, /а/, /с/, /т/, /о/, /р/
4. сэрцы - /с/, /э/, /р/, /ц/, /ы/
5. бацькаўшчына - /б/, /а/, /ц'/, /к/, /а/, /ў/, /ш/, /ч/, /ы/, /н/, /а/
Пагалоска пра ўдалы КВЗ хутка разнеслася па школе. На чарговай вытворчай нарадзе педкалектыву дырэктар выказаў мне падзяку і паабяцаў ладную прэмію, каб іншым не панадна было. Калегі збольшага паважна пазіралі на мяне, бо ведалі, што нічый кавалак хлеба з ікрой я не сцягнуў. Кожны мог зрабіць падобнае ці яшчэ лепшае мерапрыемства, але зусім не кожны самастойна адважваўся на гэткі крок.
Жорстки Эгаистычны Злапамятны
Сори это всё что вспомнил
У старым вясковым парку расло шмат дуплаватых дрэу. Iх аблюбавала вялiкая савiная сям'я. Хороша жылося птушкам. Хапала iм корму у садах i на падворках. Людзi не крыудзiлi птушак. Яны радавалiся знiкненню шкодникау на агародах, у садах.