Выбирай любой
Соха - не плуг, приятель - не друг. (Мир, дружба, человеческие отношения, Дружба, Соха)
Где пашет сошка, там хлеба крошка. (О сельскохозяйственном труде, О сельском труде и природе, Соха)
Была соха - и жизнь была плоха. (Соха)
От сохи не будешь богат, а будешь горбат. (Соха)
Топор одевает, топор обувает. (Ремесло, снаряд, Топор, О работе и безделье)
Украли топор, так и топорище в печь. (Сущность, наружность, Топор, О внутренней сущности и наружности)
Топор острее, так и дело спорее. (О ремесле и мастерстве, Острый, Топор)
Без топора по дрова не ходят. (Топор)
Кабы не было топора, так и не было бы плотника. (Топор)
Мудр, когда в руках топор, а без топора не стоит и комара. (Топор)
Налетел топор на сук. (Топор)
Не топор кормит, а работа. (Топор)
Топор - плотнику кормилец. (Топор)
Украли топору так и топорище в печь. (Топор)
Мудер, ког/. г в руках топор, а без топора не стоит и комара. (Топор)
Без топора ничего не сделаешь. (Топор)
Налетит и топор на сук. (Топор)
Сам мужик нарубит вздор, а виноват во всем топор. (Топор)
Топором против сабли ничего не сделаешь. (Топор)
Мужика не шуба греет, а топор. (Топор)
<span>У всякого барона своя фантазия.
</span>
Уроки найважливіші у школі
При низькій температурі повітря молекули води витісняються з тканини Дійсно висихає. Морозна погода характеризується зниженою вологістю повітря. У відлигу ж вологість повітря підвищується до 90-97 відсотків. А при настанні морозів зайва волога викрісталлізіровивается з повітря. При цьому спочатку на деревах утворюється дуже красива мжичка. А для сушіння білизни досить зовсім невеликого підвищення температури.
Язгы матур бер көн. Табигать әкрен генә кышкы йокысыннан уянып килә. Күктән алсу нурларын сибеп кояш елмая. Бөтен җирдә яз шатлыгы. Әнә агачлар яшь бөреләрен җибәргәннәр. Күп тә үтмәс алар яшел күлмәкләрен киярләр. Бер агачтан икенче агачка кунып кычкырган күке тавышы, бөтен урманны яңгыратып, авылга кадәр ишетелеп тора. Әйтерсең ул урманның җанлануын, анда да тереклек барлыгын бөтен җиһанга хәбәр итә. Шулчак "Минем тавышым күкенекеннән дә матуррак! ”- дигән төсле һаваны ярып , өздереп сандугач сайрап җибәрде. Бер-бер артлы аңа башка кошлар да кушылды. Алар барсы да яз җитүенә үзләренең сөенечләрен шулай белдерәләр иде.
Яз җитүгә, кечкенә Дамир да бик сөенде. Өй кыегыннан тып-тып итеп тамчылар тамуын күзәтте, гөрләвекләрдә кораблар агызды. Кошлар килүгә дип, бабасы белән әллә ничә сыерчык оясы ясады. Үзе һаман саен бабасына бер-бер артлы сорауларын яудырып кына торды:
-Бабаем, кайчан кошлар килә ? Кайчан ояны эләбез инде? Минем ояма да кошлар керер микән? Алар ояны мин ясаганны белерләрме, миңа рәхмәт әйтерләрме ?
- Җомга көнне төштән соң урманга барырбыз, улым. Иң матур агачка ояларны эләрбез. Синең ояңа да кошлар керер. Дамир ясаган оя бигрәк матур, иркен диярләр. Өй каршындагы алмагачка килеп, рәхмәт тә әйтерләр әле үзеңә, аллаһы боерган булса.
Рәхәт иде бу минутларда Дамирга. Ул үзен күкнең җиденче катында кебек хис итте. Бабасының мәчеткә барып намаз укып кайтуын түземсезлек белән көтеп алды. Төштән соң икесенең кулына өч оя тотып, алар әкрен генә урман сумагына юнәлделәр. Кошлар сайравын тыңлап, язгы хуш исләрне сулап, каенлыкка килеп җиткәннәрен сизми дә калдылар. Аларны ап-ак кәүсәле, зифа буйлы, төз каен агачлары каршы алды. .
-Яле, улым, кайсы агачка эләбез? - дип сорады бабасы әле бер, әле икенче агачка карап.
Дамир күрсәтә торды, ә бабасы җайлап кына ояларны агачларга элә торды. Ояларны куеп бетергәч, бабасы каен төбенә утырып бераз хәл җыеп алырга булды. Дамир бабасы тирәсендә бөтерелде. Шунда ул кырмыска оясын күреп алды һәм кулындагы таягы белән ояны тузгыта башлады.
<span> -Чү, улым, кырмыскаларның оясын туздырырга ярамый, - диде бабасы әкрен генә. - Кырмыскалар кечкенә генә булсалар да, бик зур файда китерәләр: урмандагы зыянлы бөҗәкләрне, кортларны юк итәләр, кошларның каурыйлары, канатлары астындагы вак бөҗәкләрне чүплиләр. </span>