Ганарымся Бацькаўшчынай
Гонар за родную зямлю. Ён нараджаецца яшчэ ў маленстве i, як першы вясновы парастак, набірае сілу, крэпне на працягу ўсяго жыцця. Гонар за родную зямлю не можа пачацца па волі кагосьці іншага або стварацца спецыяльнымі законамі. Ён бярэ свой выток з сэрца, душы чалавека разам з любоўю да роднага дома, квяцістага лугу, блакітнага льнянога палетка і пошуму дуброў. Гэты гонар заключаецца ў любові да песень, музыкі, паданняў і абрадаў свайго народа. А любіць — гэта значыць ве даць, адчуваць у штодзённым жыцці, спазнаваць самому і пера даваць свае веды і вопыт іншым. Каб не забыць, што ты часцінка свайго народа, яго зямлі, якая завецца Бацькаўшчынай. I не проста завецца. Яна ў кожнай кропельцы маёй крыві, у кож най клетачцы майго цела, у кожнай думцы. Я ганаруся сваёй Бацькаўшчынай, бо змалку прыпаў душою да яе невычэрпнага вытоку.
Сястра : р- зычны цверды санорны звонки
Песня: н' - зычны мякки санорны звонки
Вясна: н- зычны. цверды санорны звонки
Хваля: л'- зычны мякки санорны звонки
Правила : л- зычны цверды санорны звонки
Канчатки у словах залежаць ад таго на яки зычны заканчваецца аснова слова
Кашнэ - шалiк (на русском языке шарф).
На прысады, на кусты, гадуе, аберагае их, котик, лапки, хвост, животик.