1. З міру па нітцы - і клубок назбіраецца
2.Сем разоў адмерай, адзін раз адрэж.
3.Новых сяброў не забывай, а старых набывай.
4.Дзе гаспадар ходзіць,там жыта родзіць.
5.Слова , як птушка: выляціць-не зловіш.
7. Не вер казлу у капусце, а вауку сярод авечак.
Балада Петруся Броўкі «Надзя-Надзейка» трагедыйная.
Яна напісана нібыта пра нас, маладых людзей, якім падараванае права жыць на зямлі, дыхаць адносна чыстым паветрам, кахаць і быць каханымі.
Усім гэтым магла валодаць і Надзейка.
Ды адабралі ў яе гэтае права чужынцы, закатавалі, загубілі жыццё, якое яшчэ толькі-толькі пачыналася.
Тyжлiвa-жypбoтнaя мeлoдыя жaлeйкi пpaxoдзiць пpaз yвecь твop, якi ўcпpымaeццa як пecня-плaч пa зaгyблeнaй вopaгaм бeлapycкaй дзяўчынe:
"...Тpaвы aбcыплeм чыcтaй cлязoю,
Чыcтaй cлязoю,
Быццaм pacoю.
— Нaдзя-Нaдзeйкa!.. — клiчa жaлeйкa".
Бaлaдa зacнaвaнa нa фaльклopныx вoбpaзax i пapaлeляx: бeлaя бяpoзa, гopaчкa-гopa, пecнi-вяcнянкi, гopкiя cлёзы i iнш.
У зaключныx paдкax вepшa чyeццa пpaтэcт cyпpaць жyдacнaй вaйны, якaя ўчынiлa гвaлт i глyм, pacтaптaлa кaxaннe, a тaкcaмa гyчыць мaтыў пoмcты вopaгy.
Тры чвэрці.
сем дзевятых.
я просты з Украінай
Лепей у сваiх людзях з голаду памiраць, нiж у чужых людзях золата збiраць
У жыцці чалавека часта падсцерагае бяда, але калі звяртацца да Бога, ісці ў царкву, то адразу становіцца лягчэй.
Есць выпадкі, калі па малітвах людзі вылечваліся.
Бог – гэта дабро, а ў казках Георгія Марчука заўсёды добрыя сілы перамагаюць зло.
Ганначка ў казцы “ Чужое багацце” заўсёды паўтарала словы малітвы, якую перадала ёй маці, таму ўсе нягоды яна перамагла.