Ер туған жеріне, ит тойған жеріне. Человека тянет туда, где он родился, собаку тянет туда, где она наелась.
Гүл өз жерiнде ғана – гүл, адам өз отанында ғана - адам Цветок лишь на своей поляне – цветок, человек лишь на родине – человек
Өзіңнің ғажайып Отаныңды ұмытпа, өз туған жеріңе ешқашан соқпай өтпе Свою Родину прекрасную никогда не забывай, места, где ты родился, никогда не обходи.
Отаныңның әр ағашы күлімдеп тұрады. На своей родине каждое дерево улыбается
Тамырсыз жусан да өспейді Без корня и полынь не растёт
Құртақандай торғай да, Өз ұясын қорғайды. Маленький воробей и тот свое гнездо оберегает
Үйде оңбаған, Түзде де оңбайды. Если не нашел счастье дома, не обретешь и на чужбине.
Отанды сүю – от басынан басталады Любовь к Родине у семейного очага зарождается.
Ауыл итінің қүйрығы қайқы. В своем ауле и собака хвост трубой держит.
Отанға опасыздық еткенің, Өз түбіңе өзің жеткенің. Родину предать – себя заживо схоронить.
Ұста — шебер, ісмер адам. Түрлі материалдардан тұрмысқа, күнделікті өмірге қажетті заттар, бұйымдар жасаған. Ұстаның негізгі құралдары: көрік, төс, ерітетін ожау, балғалар, көсеу, бұрғы, қашау, егеу, шеге, сым, қалыптар. Ұста қалыпта құю, соғу, шегендеу, қара бағдар қондыру, зер жүргізу, сіркелеу сияқты тәсілдерді қолданған. Қазақстан аумағындағы ұсталық өнер қола дәуірінен бастап кеңінен дамыған. Жасайтын материалына не бұйымына қарай дәстүрлі қазақ қоғамында ұсталар мүйізші, ерші, тоқушы (шыбық тоқушы), ағаш оюшы, сазгер, майдагер, мыскер, балғашы, таспашы, бәдізші, темірші, т.б. болып бөлінген.
Бұрынғы заманда қазақ халқы көшпенді болған. Олар жазда жайлау ға, көктемде көктеуге және қыстау мен күзеу ге көшіп қонып жүрген. Бұл оларға мал бағу үшін пайдалы болды.
Дальше не могу.
Июньские ночи воробьиного носа короче.
Торғай мұрынның маусымның түндері қысқасы.
<span>В июле солнце без огня горит.
Шілдеде күн отпен жанады.
</span>
Мен Ілияс Есенберлиннін Жапон Балладасы Онын ішіндегі арқанын Арқаның әңгімесі, Онда Японияда, Хиросима Нагасаки қаласында, бомбадан жаракат алып, тірі қалаган кісі, өзімен болған жағдайды суреттейді. Тағы да Ыбырай Алтынсарин жазған Көксерек кітабын оқыдым, бұл кітап маған оте ұнады, Касқырды адам баласы асыраған жағжай туралы әнгіме,