<span>Абай Құнанбаев (1845-1904) — ақын, ағартушы, жазба қазақ әдебиетінің, қазақ әдеби тілінің негізін қалаушы,
Ұлы Абайдың шығармашылық мұрасы халқымыздың ғасырлар бойы маңызын жоймайтын рухани қазына
Ақынның дүниеге келгеніне бір жарым ғасыр болса да,оның мәнгі өлмес шығармалары,халыққа мұра болып қалған,
Абай
өз бетімен үйреніп,орысша кітаптарды көп оқыды,1880 жылдардың ортасынан
бастап,Абай ақындық жолға түсті,Осы жылдан бастап,ол өлеңді үзбей
жазуға тырысқан,Оның 1885 жылы жазған өлеңінде""Жасымда ғылым бар деп
ескермедім'',Абай ғылым-білімді кезінде зерттей алмағынына өкініш
білдіреді, Ал 1886 жылы жазған ''Ғылым таппай мақтанба,''Интернатта оқып
жүр,талай қазақ баласы''деген өлеңдерде,ақын кейінгі ұрпаққа айтар
өсиет түрінде жазылған,
Абайдың қай өлеңің алсаң,да ақынның келесі
ұрпаұұа қалдырған өсиеті,''халқым'''.жұртым деп халықтың әлеуметтік
жағдайын ойлап,ақын аңсаған,достыққа,махаббатқа үгіттейді,
Қазіргі
заманда Абай өлеңдері бүкіл дүние жүзі ,отандық тарихымыз бен
әдебиетімізде орын алды,Қазақстанда ұлы Абайдың есімі көптеген елді
мекендер мен көшелерге,Алматы Ұлттық университетіне,Алматы қаласындағы
мемлекеттік академиялық опера және балет театырына берілген,
Ұлы ақынның 150 жылдық мерейтойы 1995 жылы дүниежүзілік ЮНЕСКО көлемінде аталып өтті</span>
"Толағай" - халық аңызы. Шығыс Қазақстан облысы Тарбағатай ауданындағы тау атауына байланысты аңызда бұрынғы өткен заманда, үлкен өзен бойында Саржан деген аңшы өмір сүргендігі, жылдар жылжып, күндер өткенде оның әйелі Айсұлу өмірге ұл әкелгендігі, қуанған әкешеше дүбірлетіп той өткізіп, балаға Толағай деген ат қойғандығы айтылады. Ертегі желісіндегідей сюжеттер бой көрсетіп, Толағай ай санап емес, күн санап өседі. Төрт жасында нағыз батырға айналып, жетіге келгенде белдесуге шақ адам табылмайды. Әкесімен бірге аңға шығып, атақты аңшыға айналады. Бірде олардың мекеніне жұт келеді. Жауын жаумай, қуаңшылық болады. Шөлден мал қырылып, адам өледі. Күннің ыстығынан киіз үй- ді паналап, анасымен әңгімелесіп, Толағай одан жаңбырлы жерді сұрайды. Анасы қиыр шетте өткен жастығын еске алып, ешқашан құрғақшылықты білмейтін, шөбі шүйгін мекеннің бар екенін айтады, таулары аспан тіреген жер жаннаты Тарбағатай жайлы ұзақ әңгімелейді. Ол көп жүріп шыңдарын қар басқан асқар тауларды тауып алады, оған биік тоғайлы, құстары сайрап, төбесін бұлт жапқан бір ғана тау ұнайды. Ол осы тауды құшағына алып, қатты ырғайды да арқасына салып, кері еліне қарай қайтады. Ол шаршамай ұзақ жүреді. Халық жылжып келе жатқан үлкен тауды көреді. Оны көтеріп келе жатқан Толағай екенін біледі. Найзағай ойнап, күн күркіреп, жауын селде- теді. Халық "Толағай" деп ұрандап, қуанышпен қарсы алады. Қуарған шөп көтеріліп, жан-жануар мөңіреп- азынап шулайды. Шаршаған батыр тау астынан шыға алмай "Апа!" деген жалғыз ауыз сөзге ғана шамасы келеді де, мәңгіге тау астында қалады. Бақытты ана айғайлы жылауға басады, халық қайғы жамылып, тау да бұған шыдай алмай көзінен жас бұлақ болып ағады. Содан бері бұл тау "Толағай" деп аталады. Аңызды Шығыс Қазақстан мемлекеттік университеті қазақ әдебиеті кафедрасының фольклорлық экспедициясы Тарбағатай өңірінен жазып алған. Қолжазба нұсқасы осы кафедраның арнайы қоры мен Әдебиет және өнер институтының қолжазба және мәтінтану бөлімінде сақтаулы.[
13 қыркүйек -13 СЕНТЯБРЯ
ВОТ ТАК))))
Если что редактируйте)) Қыс, боранның және күшті аяздың уақыты ең суық тең жыл. Бірақ, қарамастан сол, многих үшін ол сүйікті тең жыл болып табылады. Қыс мейрамның және базардың уақыты. Қыспен адамдар католическое Рождество, жаңа жылды, православное Рождество, кәрі жаңа жылды, киелі Валентина күнін, 23 ақпанның кездестіреді. Және сол себептен қыс многих адамның қуанышты әкеледі. Ал сияқты қысты бала-шағалар күтеді. Болады шаналарда және покататься, шаңғыда, аттарда, кесе қарларға деген поиграть, соқырлан- қардың тоқпағының. Жылдың бас-басы кезі өзінше қызықты. Қыс тағы және жылдың өте әдемі кезі.
Ол өзінің көркінің жай арбайды. Азанда көшеге шығасың, ал анда барлық мөлдірейді, миллиондаған жауһар қотарылады. Барлық тал-шыбықтар жарқырайды. Бер кешқұрым, қашан күн ақырын ғана азғында- үшін көкжиек, бастал- ойын бояу. Қар бол- қызыл сары, кейін қызғылт, ал қырау тал-шыбықтарда радуги барлық түстерімен қотарылу бастайды.
Кейін ана сияқты күн соқты, ай көтерілу бастады, күміс түстес нұрмен барлық маңай жарық түсіре. Қарамастан және тағы қар заблестел. Аспанда бір соңмен сыртпен суық жұлдыздар жағылады.
Сияқты әдемі айнала! Словно ертегіде!
Қарамастан және осы көрікті демді барлыққа деген қарайсың затаив, сияқты осы қысқы ертегіні ойраңдау қоркасың. Иә, жылдың бас-басы кезі өзінше тамаша және неповторима.
Зима самая холодная пара года, время вьюг и сильных морозов. Но, несмотря на это, для многих она является любимой парой года.
Зима время праздников и веселья. Зимой люди встречают католическое Рождество, Новый год, православное Рождество, Старый Новый год, день Святого Валентина, 23 февраля.
И поэтому зима для многих людей приносит радость. А как ждут зиму дети. Можно и покататься на санках, на лыжах, на коньках, поиграть в снежки, слепить снежную бабу. Каждая пора года по-своему интересна. Зима еще и очень красивая пора года.
Она просто завораживает своей красотой. Выходишь утором на улицу, а там все блестит, переливается миллионами бриллиантов. Все деревья сверкают.
Ближе к вечеру, когда солнце потихоньку опускается за горизонт, начинается игра красок. Снег становиться оранжевым, потом розовым, а иней на деревьях начинает переливаться всеми цветами радуги. После того как зашло солнце, начал подыматься месяц, освещая серебреным светом все вокруг. И снова заблестел снег.
В небе зажигаются одна за другой холодные звезды. Как красиво кругом!
Словно в сказке! И смотришь на все эту красоту затаив дыхание, как будто боишься разрушить эту зимнюю сказку. Да, каждая пора года по-своему удивительна и неповторима.
Поствавь спасибо и лучший ответ и спасибо.