Ат жарысы- ата-бабамыздың заманынан келе жатқан қазақ халқының ойын түрі. Бұл өте қызық жарыс. Осындай ойынға ұқсас тағы ойындар бұл бəйге, көкпар, қыз қуу жəне тағы басқалар. Ат - бұл қазақ халқы үшін киелі жануар, сондықтан бізде аттың үстінде ойнайтын жарыстар көп.
<h3>Менің қиялым ол дәрігер болу.Дәрігер болу үшін үйрену керек.Және сабақ оқу керек.Дәрігер болсаң,онда адамдарды,балаларды,науқас адамдарды емдеп жүресің.Негізі мен дәрігер дәрігер деп ойланып жүремін.Аудандық емханада үлкен кісілер дәрігер болып жүреді.Менде солар сияқты дәрігер болғым келеді.Біз дәрігер болсақ онда біз универстті бітіріп 4 5 ке шығып бітуріміз керек.Дәрігер болсаң жаратылыстану кітабын оқу керек.Жаратылыстану кітапты 5 сынып "" сыныпқа дейін оқу керек.Менің анашым негізі дәрігер болып жұмыс жасаған.Менің анашым маған сабақ оқысан 4 5 ке оқып бітірсең онда сен дәрігер боласың қалаған жеріңге барасың деген.Дәрігер болсаң онда көп ақша табасың және бай боласың.</h3>
Мені сүйі қиын бірақ оңай
мені бағаламадың
мені сүйі қиын бірақ оңай
мені бағаламадың
мені сүйі қиын бірақ оңай
мені бағаламадың
мені сүйі қиын бірақ оңай
мені бағаламадың
мені сүйі қиын бірақ оңай
мені бағаламадың
мені сүйі қиын бірақ оңай
мені бағаламадың
Менің туған жерім- егеменді Қазақстан
Менің туып өскен жерім - егеменді Қазақстан. Қазақстанның байлығы өте көп және қазынаға бай ел. Біздің еліміздің табиғаты өте сұлу. Биік-биік асқар тау, мөп-мөлдір көлдер, неше түрлі өсімдіктер мен дәрілік қасиеті бар шөптер өседі. Қазақстан жерінде аңдар мен құстар, не ше түрлі жануарлар жасайды. Сол жерде біздің ата-бабаларымыз, батырларымыз, ақындарымыз, ғалымдарымыз туып өскен.
Қазақстандай жері шұрайлы, шөбі шүйгін өлкені мен әрқашан да мақтан тұтамын.Қазақстанның кең даласындай байтақ дала еш жерде жоқ шығар. «Отаның-алтын бесігің», «Отаны жоқтық – нағыз жоқтық»- деп дана халқымыз бекер айтпаған. Өз Отанын сүю, өз ана тілін ардақтау - әрбір азаматтың бірінші міндеті.
Ал біздің халқымызда атамекенді ардақтау сезімі өте терең деп ойлаймын. халқымыздың басынан қандай қиын кезеңдер өткенде де ата-бабаларымыз елімізді сыртқы жаудан қорғай білген. Өз елі үшін жанын да, барын да аямаған. Халқымыздың осы бір қасиеті жанымызға ана сүтімен тарап, ана тілімен дарып, ақ нанымен бекуі тиіс. Өйткені Отан біз үшін оттан да ыстық.
<span>Былтыр жазда астаналық бір топ тілші мен еңбек ететін кәсіпорынға кеп, пресс-тур уйымдастырған ек. Өңкей өзім құралпы жастар екен, әзіліміз жарасып, әп дегеннен ежелгі таныстарша әңгіменің тиегін ағыттық қой кеп..Үйде қалған жүгірмегін сағынғандығын айтып қалған қонақ қыздың сөзінен кейін әңгіменің арнасы балаға қарай бұрылды. «Мен көп балалы болғым келеді! Керемет қой, ертең барлығы өсіп-жетілгеннен кейін жан-жағыңнан қаумалап, арқа-жарқа боп жатасың!»,- дей бергенім сол еді, өз ісімен қайғы боп отырған бастығым шошып кетті. Екі көзі шарасынан шығардай боп: «Жыл сайын бала туамын, тудым, бағамын деп жүргенде мына жұмысты кім жасайды? Әлде маған орныңа басқа адам іздей бер дегің кеп тұр ма?» — деді ол. Қасындағы астаналық меймандарман тіптен ісі жоқ, бұлқан-талқан боп, бірдеңелерді айтып жатыр… айтып жатыр. Тыйылды — ау дегенде мен де қарап тұрмай: «Сонда қазақтың санын кім көбейтеді?» — дедім кекесінмен. «Жұмысты кім жасайды?»- деп тағы қарсы сауал тастады ол.
Жұмысты не үшін жасаймын?! Оны мен де, сен де білесің!? Түкірдім бүйткен жұмысына! Сонда мен ол жұмысты кім үшін жасамақпын! Жатпай-тұрмай мал жиып, жиған-тергенін өзімен бірге ана ауылға әкетіп жатқан кімді көрдім?
Жо-жоқ, басеке!!! Менің түсінігімдегі байлықтың бояуы тіпте-е-ен басқа түстен! Бай болғым келеді!!!</span>