Ответ:
Один человек по дороге увидеть старую подкову:
- Сынок возьми, пожалуйста, подкову,- говорит
- Отец старая, без полезная подкова, зачем.-отвечает сын и не берет подкову.
Отец сам поднял подкову.
Отец продал старую подкову кузнецам за три копеек. Покупает вишню. От руки отца упадет одно вишня на землю. Сын поднимает вишню, скушает. Он упавших на землю вишень десять раз поднимает и кушает. Отец сыну:
- Видишь: сказав "Без полезная" не взял подкову. Вишну поднимал десять раз.
Запомни: малую работу будешь считать трудностью- встретишь многую работу, не будешь довольствоваться малым, останешься без ничего.
Объяснение:
Сәлем Тимур
Сәлем Ануар
Ануар сен интернеттын не екенін білесің
жоқ білмеймын Тимур интернет маған ұнайды
интернеттен әр түрлі қызықтар көргенді ұната
сен қателесесін интернет зиян . мен интернет қолданбаймын
Сейіт жүгіріп бара жатқанда, бір арбалы соғып кетіп, аяғын сындырып алады. Қиналып жылап жатқан баласын көрген шешесі есінен танып қалады. Сейіт оны көргеннен кейін, сынған аяғын орнына салып жатқанда да, дыбысын шығармайды. Сонда сынықшы кісі:
- Аяғын ауырып жатқан жоқ па? - деп сұрайды. Сейіт шешесі шығып кеткен соң, сынықшыға сыбырлап былай дейді:
- Өте қатты ауырып жатыр, бірақ менің қиналғанымды көрсе, әжем де қиналмасын деп, шыдап жатырмын, - деді.
Жауаптары кайда сосын айтып берем
Ұста — шебер, ісмер адам. Түрлі материалдардан тұрмысқа, күнделікті өмірге қажетті заттар, бұйымдар жасаған. Ұстаның негізгі құралдары: көрік, төс, ерітетін ожау,балғалар, көсеу, бұрғы, қашау, егеу, шеге, сым, қалыптар. Ұста қалыпта құю, соғу, шегендеу, қара бағдар қондыру, зер жүргізу, сіркелеу сияқты тәсілдерді қолданған.Қазақстан аумағындағы ұсталық өнер қола дәуірінен бастап кеңінен дамыған. Жасайтын материалына не бұйымына қарай дәстүрлі қазаққоғамында ұсталар мүйізші, ерші, тоқушы (шыбық тоқушы), ағаш оюшы, сазгер, майдагер, мыскер, балғашы, таспашы, бәдізші, темірші, т.б. болып бөлінген. Көпшілік ұсталар ұсталықтың бірнеше түрін меңгерген. Халық арасындағы мәліметтерге қарағанда ұсталықпен бастапқыда бақсылар айналысқан. “Тәңірдің өзі жіберген іс істеуші адамдар” деп оларға халық аса құрметпен қараған. Темірші ұсталар өз ісіне кірісер алдында мал сойып, қан жағу, сүтшашу сияқты жоралғыларды жасап отырған және рухани тазалыққа мән берген. Ұсталар темірді төске басар кезде “менің қолым емес, Тәңірдің қолы” деп табынған. Мұнда “мен жасағам” деген менмендіктен арылу, сақтану бар. Жаугершілік заманда темірші ұста мен берен ұста өнерібатырлықпен бірдей бағаланған. Себебі олар әрбір жауынгерге ең кемі бес қаруын, сауыт-дулығасын, т.б. қажетті заттарын тез арада дайындап беріп отырған. Ерші ұстаның қолынан шыққан ер-тұрмандар бірнеше малға бағаланған. Ұлттық саз аспаптарынжасайтын белгілі сазгер ұсталардың да туындыларын қазақ сал-серілері арнайы алдыртқан, тапсырыс берген. Дәстүрлі қазақ қоғамында ұсталық киелі кәсіп ретінде бағаланған. Ұста дүкенін, көрігін, құрал-саймандарын да киелі санаған. Ұсталық кәсіпұрпақтан ұрпаққа жалғасып отырады.