Жазыкта,шында,жартаста,тауда.Озенде мен саркырама.тауда,аспанда.Денгейинде,бииктикте,тастарга.жануарлар,адамдар
Менің отбасым!
Менің атым Света, мен ... сыныпта оқимын. Мен Астана қаласында тұрамын, бул Қазақстанда ең әдемі қала. Менің анамнын аты........., оның жасы 30. Менің әкемнің аты ............., оның жасы 32. Мен обасымда жақсы көмемін. Біз отбасымызбен бірге уақытты откіздіргенды жаксы көреміз. Жазда біз табиғатқа шығамыз, ал қысты күні біз шанамен касенемыз.Менің досым коп, олардың аты: Маша, Айжан, Асан (к примеру).
Тышта салкын кыш килде
Җирләр ак тунын киде
Шатланышып балалар,
Чана-чаңгыда шуды.
Ясадылар шугалак
Кар бабай һәм җәнлекләр
Бик матур чыкты алар
Куандылар балалар.
Сүлік Сыдыктың салмасын үзді ме?
Түндік– Бұл сөзді естігенде, киіз үйдің шаңырағына жабылатын төрт баулы киіз еске түседі. «Киіз үйдің туырлық, түндігін, шилерін де былай қояйық» (М. Дүйсенов, Ант). Ертедегі түркі тайпаларында «туңлуқ» сөзі қазіргі түсінігіміздегі «терезе» мағынасында қолданылған. Осы мағына якут тілінде «түннүк» тұлғасымен беріледі. Осылардың қайсысы болмасын туынды мағыналар деп қарауға тура келеді. Өйткені, ескі, көне түркі тілдері саналатын — чуваштарда «теенни» сөзі «тесік, саңылау» мағыналарында қолданылады. моңғол тілінде осымен тұлғалас келетін «тооно» тұлғасы біздегі «шаңырақ» түсінігін береді. Бұл да туынды мағына. Біздің тілімізде «тесік» мағынасын беретін «теенни» тұлғасына тиісті жұрнақ қосылуы нәтижесінде (теенни + дік > тендік > түндік) киіз үйге әрі жарық беретін, әрі түтін шығатын «түндік» атауы пайда болған. Ол тесікті қажетті кезде жауып тұратын киіз де осы атауға ие болған.[1]
Түндік – киіз үй шаңырағын жабатын киіз. Төртбұрышты пішіліп, шаңырақ диаметірінен 50-60 сантиметрдей молдау жасалады.[2]