Бір күні түлкіді көрдім. Бірақ ол қызыл болмады, бірақ кейбір түрі қоңыр. Бұл табиғатта, өрттің жанында болған. Түлкі шынымен жасырын. Ол ағаштан жасырынып, барлық адамдарға шатырларда ұйықтауды күтті. Егер біреу оған жақындайтын болса, ол қараңғыда тыныштықта жойылады.
Түнде түлкі отты төңкеріп, тастар мен қышқыл кебабтардың қалдықтарын жеді. Мүмкін, ол орманға барған.
Бір күні күндіз қар жауды.Біз қоянды көріп,қасына келгенде ол қашқан жоқ.Ол қақпанға түскеннен қан қарға ағып жатты.Біз оны қақпаннан босатып, үйге әкеліп, аяғын емдедік,жазылғанда біз оны жібердік.
Менің ағам күшті.Дальше я не знаю!!
Это сказка "Күшік пен Мысық"
Мен онерпазбын, мен бокске катысам