Музыкасыз өмір, бәлкім, өмір емес. Кейде менің ойымша, музыка жоқ, мен толықтай өмір сүре алмадым. Ал сіз? Күн сайын қанша дыбыстың болуы туралы ойландың деп ойлаймын. Ағаштардың шуылдары, машиналардың күлкілілігі, судың шудығы және адам дауысы - бұл біздің күнделікті өміріміздің үнемі сүйемелдеуі. Кейде дыбыстар өздерінің әдеттегі қызметтерін тоқтатады және жағымды дыбысқа, ұмытылмас әуенге, музыкаға айналады.
Арыстанмын айбатыма кім шыдар
Жолбарыспын қайратыма кім шыдар
М.Жұмабаев
1)Селқос Тұрардың сабақта екенін аңғарды.
2)Тұрар тақтаға шыққанда бүкіл класс тына қалды.
3)Көзінің алақ - жұлағы жоқ өте сабырлы.
4)Әріпті мұғалімдікінен айнытпай әдемілеп жазып шықты.
Қазақ отбасындағы әже орны ерекше әрі қадірлі. Әже - отбасының ғана емес, әулеттің де ұйытқысы, ағайын- абысындардың бірлігін, татулығын сақтайтын сыйлы анасы, кейінгі жастардың, келіндердің тәрбиешісі әрі ақылгөйі Қазақ қоғамында әдетте жас отау иелерінің тұңғыш баласын әжесі бауырына салады. Бала ата-әженің кенжесі саналып, немерені әжесі тәрбиелеп, бағып-қағады. Әже мен немере арасындағы туыстық байланыс өте нәзік әрі берік. Балажан қазақ үшін ата мен әжеге жас сәби жай ғана ермек емес, тәрбиеленуші ерекше субъект. Тарихта күллі рулы елге ана болып саналған Айпара әже, Домалақ ене, Зере, Айғаным секілді әжелердің бейнесі аңыз-әңгімелерде, әдеби шығармаларда сомдалған.
Алдымен әже тәрбиесі арқылы бала жақсы-жаманды ажыратып, үлкен-кішіні тани бастайды. Мінез-құлық, тіл теориями қалыптасып, бала үй шаруасына бейім, елгезек тілалғыш, мейірімді болып өседі. Әженің алдын көрген балаға былайғы жұрт тәрбиелі бала деп баға береді. Әже тәрбиесі көбіне «олай істеме, былай істе», «бүйтсең жаман, өйтсең жақсы»деген вербалды сипатта, ақылгөйлік мазмұнда болып, әженің мейірімі мен жүрек жылуына бөленіп өседі. Осылайша жас бала қазақы ортадағы моральдық-этикалық нормалармен таныса отырып, адами тұлғаның қалыптасуына ғана емес, дәстүрлі ырым-тыйымдар жүйесінің қағидаттарын біртіндеп бойына сіңіре бастайды.