Язгы матур бер көн. Табигать әкрен генә кышкы йокысыннан уянып килә. Күктән алсу нурларын сибеп кояш елмая. Бөтен җирдә яз шатлыгы. Әнә агачлар яшь бөреләрен җибәргәннәр. Күп тә үтмәс алар яшел күлмәкләрен киярләр. Бер агачтан икенче агачка кунып кычкырган күке тавышы, бөтен урманны яңгыратып, авылга кадәр ишетелеп тора. Әйтерсең ул урманның җанлануын, анда да тереклек барлыгын бөтен җиһанга хәбәр итә. Шулчак "Минем тавышым күкенекеннән дә матуррак! ”- дигән төсле һаваны ярып , өздереп сандугач сайрап җибәрде. Бер-бер артлы аңа башка кошлар да кушылды. Алар барсы да яз җитүенә үзләренең сөенечләрен шулай белдерәләр иде.
Яз җитүгә, кечкенә Дамир да бик сөенде. Өй кыегыннан тып-тып итеп тамчылар тамуын күзәтте, гөрләвекләрдә кораблар агызды. Кошлар килүгә дип, бабасы белән әллә ничә сыерчык оясы ясады. Үзе һаман саен бабасына бер-бер артлы сорауларын яудырып кына торды:
-Бабаем, кайчан кошлар килә ? Кайчан ояны эләбез инде? Минем ояма да кошлар керер микән? Алар ояны мин ясаганны белерләрме, миңа рәхмәт әйтерләрме ?
- Җомга көнне төштән соң урманга барырбыз, улым. Иң матур агачка ояларны эләрбез. Синең ояңа да кошлар керер. Дамир ясаган оя бигрәк матур, иркен диярләр. Өй каршындагы алмагачка килеп, рәхмәт тә әйтерләр әле үзеңә, аллаһы боерган булса.
Рәхәт иде бу минутларда Дамирга. Ул үзен күкнең җиденче катында кебек хис итте. Бабасының мәчеткә барып намаз укып кайтуын түземсезлек белән көтеп алды. Төштән соң икесенең кулына өч оя тотып, алар әкрен генә урман сумагына юнәлделәр. Кошлар сайравын тыңлап, язгы хуш исләрне сулап, каенлыкка килеп җиткәннәрен сизми дә калдылар. Аларны ап-ак кәүсәле, зифа буйлы, төз каен агачлары каршы алды. .
-Яле, улым, кайсы агачка эләбез? - дип сорады бабасы әле бер, әле икенче агачка карап.
Дамир күрсәтә торды, ә бабасы җайлап кына ояларны агачларга элә торды. Ояларны куеп бетергәч, бабасы каен төбенә утырып бераз хәл җыеп алырга булды. Дамир бабасы тирәсендә бөтерелде. Шунда ул кырмыска оясын күреп алды һәм кулындагы таягы белән ояны тузгыта башлады.
<span> -Чү, улым, кырмыскаларның оясын туздырырга ярамый, - диде бабасы әкрен генә. - Кырмыскалар кечкенә генә булсалар да, бик зур файда китерәләр: урмандагы зыянлы бөҗәкләрне, кортларны юк итәләр, кошларның каурыйлары, канатлары астындагы вак бөҗәкләрне чүплиләр. </span>
Первое различие видно не вооруженным глазом, это их размер. Африканские животные крупнее, их вес около пяти тонн, а высота в холке может достигать четырех метровой отметки. Азиаты немного меньше: вес до четырех тонн, а рост – три метра.
Следующее отличие - уши. Азиатские, они же индийские слоны, имеют небольшие заостренные к низу уши, их скромный размер позволяет видеть мощный череп животного. У их сородичей – африканских слонов уши гораздо большего размера (до 1,5 метров). Они по форме круглые, и явно доминируют на голове.
Бивни этих африканских гигантов, длинные (до трех метров) и сильно изогнутые. Бивни сильно развиты, как у самцов, так и у самок. У индийских слонов бивни короче (до двух метров) и почти прямые, у самок они могут полностью отсутствовать.
Отличить этих великанов можно по их окраске: африканские слоны серо-коричневого цвета, а кожа индийского может быть от серого цвета до темно-бурого. Тело африканских животных покрывают множественные морщины, а на индийских – вместо складок можно увидеть небольшую растительность.
Ноги африканского слона длинные, это объясняется особенностями его питания, животное ест ветки и листья деревьев. Индийские более приземистые, они употребляют в пищу, не только ветви, но и траву. Его ноги толще и короче, поэтому он выглядит массивнее, чем его сородич.
Есть небольшие отличия и в осанке, у индийского слона спина выпуклая, а у африканского она слегка вогнутая.
И, наконец, хобот. У африканского представителя на хоботе имеется два пальцевидных отростка, у азиатского – только один.
Наводнения могут разрушить дома,разрушить хозяйство.Если наводнение нужно срочно убираться из города до ближайшего города или посёлка.Брать с собой самые необходимые вещи:деньги,документы,телефон,одежда,еда.
Если бы вы мне текст дали, то я бы составила.