Спачатку паставім словы ў Назоўны склон адзінага ліку:
Ч<span>ырванашчокага - чырвонашчокі
Чырванагрудыя - чырвонагруды
Фиялетава-жоутыми - фіялетава-жоўты
Синявокими - сінявокі
Зараз зробім словаўтваральны разбор. У дужках я напісала марфему, пры дапамозе якой словы утвораны (у залежнасці ад спосаба словаўтварэння).
</span><span>Чырвонашчокі <= чырвоныя шчокі (складанне, злучальная марфема -а-)
Чырвонагруды <= чырвоная грудзь </span>(складанне, злучальная марфема -а-)<span>
Фіялетава-жоўты <= філеятавы + жоўты </span>(складанне, злучальная марфема -а-)<span>
Сінявокі <= сінія вочы </span>(складанне, злучальная марфема -я-)
Может корень -ына- ?с белорусского это -ина-
Хто не агонь а паліць? (крапіва)
Ответ:
Пра тое, як Свіслач ўзяла ў мужыкі Менеска ...
Нямала легенд склалі мінчане пра сваё любімым горадзе. Ёсць сярод іх і тая, што распавядае пра яго падставе.
Даўным-даўно жыла на белым свеце дачка Вадзянога - Свіслач. Славілася яна незямной прыгажосцю, а размяшчэння яе дамагаліся сам Пярун і Жыжаль. Але непакорлівай была прыгажуні, смяялася над жаніхамі, а аднойчы прапанавала ім паспытаць каменны вясельны пірог. І ў рэшце рэшт паплацілася за свой характар - засталася адна-адзінюткая ... Калі прыгажуня канчаткова страціла надзею выйсці замуж - расплакалася перад бацькам Вадзяніком. Пашкадаваў яе стары: - Цяжкія выпрабаванні даеш ты жаніхам сваім. Зло смяешся над імі. Няма сярод багоў таго, хто б падышоў да цябе. Але ёсць яшчэ людзі. Можа, на наша шчасце приглянешься ты самому смеламу, самому выдаліць, самаму багатаму з іх? Можа, не спужаецца ён паспрабаваць твайго каменнага пірага? А я ж зраблю так, што людзі будуць часта прыходзіць у гэтыя месцы. І стварыў тады Вадзянік на беразе Свіслачы капішча: на месцы, дзе сваталіся да яе Пярун і Жыжаль, вырас дуб і з'явілася вогнішча. А дачка яго, кажуць, на самай справе выйшла замуж за чалавека. І быў гэта князь Менеск, які не разгрызают каменны пірог, а пабудаваў вадзяны млын, жорны якой размололи не адзін валун. А потым заснаваў на берагах ракі горад-крэпасць, назваўшы яго сваім імем ...
Дажджавыя воблакі, смачны сняданак, моцнае жаданне, верны сябар, позні госць
Раніцаю неба раптам зацягнулі <u>дажджавыя</u> воблакі.
воблакі (якія?) дажджавыя
У Сашы ўзнікла <u>моцнае</u> жаданне пайсці дадому.
жаданне (якое?) моцнае
<u>Верны</u> сябар заўсёды падтрымае цябе ў горы.
сябар (які?) верны