Жалейка(дудка,чаротка,пишчык,ражок)-беларуски народны музычны инструмент сям"и язычковых.У залежнасци ад ьясцовай традыцыи жалейки бываюць розных памерау и формау.Вырабляюцца яны з чароту,жытняй саломы,дрэва,рога,гусинага пяра.Ёсць з игравыми адтулинами и без их.Ф вось без язычка жалейки не бывае.Тэмбр жалейки моцны,рэзки ,"галасьбны".
Нi ў кога, мабыць, няма такой бабулi, як мая бабуля Галя. Яна вельмi добрая, ласкавая i працавiтая. Для мяне яна самая прыгожая. Вочы ў бабулi Галi блакiтныя, як неба ў добрае надвор'е. Нос маленькi, губы тонкiя, бабуля iх нiколi не фарбуе. А валасы русыя i незвычайна доўгiя.
Калi б я нi прыехала да сваей любiмай бабулi, яна заўсёды занятая нейкай працай. То каля печы ў хаце завiхаецца, то ў гародзе сее, поле акопвае, то ў лес у ягады цi грыбы спяшаецца.
А як бабуля ўмее пачаставаць! I не купленым у краме, а сваiмi рукамi выгадаваным i прыгатаваным. Чаго толькi няма ў яе! Морква, мак, гарох, памiдоры, гуркi, гарбузiкi, арэхi, ягад розных, грыбоў!..
Нiхто не збiрае такога багатага ўраджаю, як мая бабулька. Яна што нi пасее, тое i ўродзiць. Ды яшчэ як! Гарбузы — не падняць, памiдоры — па кулаку, морква — з зямлi не выбраць. А калi ў лес пойдзе ў ягады цi ў грыбы — нiхто болып за яе не прынясе.
Вось такая ў мяне бабуля Галя.
Я даўно марыла аб ровары. Шмат разоў ўяўляла як спускаюся са схілу, а вецер дзьме мне ў твар і раздзімае мае валасы. Нарэшце, мая мара спраўдзілася.
У свой дзень нараджэння я была ўсхваляваная ў чаканні таго, які ж падарунак я атрымаю ад бацькоў. Мяне перапаўнялі эмоцыі. Як жа я была шчасліва, калі бацька паказаў мне мой новы ровар "Бусел"! Я абняла, пацалавала бацькоў і адразу ж пабегла катацца. Вядома, спачатку было складана. Я часта падала, былі сінякі і ранкі. А пасля, я стала неразлучны са сваім роварам. Я прыязджала на ім у школу, каталася з сябрамі і проста атрымлівала асалоду ад марудлівай яздой ў лесе.
Я люблю свой ровар і бязмерна ўдзячная бацькам за такі жаданы падарунак! Ніколі не забуду той цудоўны дзень нараджэння!
Участие башкирских воинов в отечественной войне 1812 года и заграничном походе 1813-1814 годов стало массовым проявлением патриотизма и единения народов россии.