<span>АЛМАТЫ
</span>Ақша бұлт жаспен жуып көздің нұрын,Алатау жұбатады өз мұңлығын.Алма төс, алтын зерлі бұл шаһардың,Азабы ауырлаған.Сездім бүгін. Үйіріліп ерте соқты тағдыр күзі,Алматы – Алатаудың жалғыз қызы.Сол қыздың қыстығып бір өксігені,Секілді жылап ұшқан қаздың жыры. Адыра қап күймедегі мандатымыз,Алынбай биде кегі, ханда ақымыз.Жырымды тыңдамайды жылап айтқан,Солқылдап жатыр үнсіз Алматы – қыз. Шығыстан соққан дауыл қарға ұласып,Қалды ма тағы дауға зарлы басың.Мен емес!Сені мұнда талақ еткенЖыласа, зар еңіреп хан жыласын! Қып-қызыл намысыңды ит ап қашып,Құзғындар жетті тағы қипақтасып......Тізесін құшып жатқан Алматының,Алатау қояды үнсіз сипап басын. * * * * * "Алматы - о, менің жаралы жүрегім!"<span> М.Шаймаран</span>
- Қайырлы таң.
- Сәлеметсіз Бе, дәрігер.
- Сонымен, қалай көмектеседі?
- Жақсы дәрігер, сезінемін емес, өте жақсы. Бұл ретте зайсан көшелері қиылысы жабылып қалған іштің ауруы, ұйықтау тіпті жақсы.
- Сізде басқа да белгілері?
- Иә, менде сәл жоғары әлсіздік, шынында.
- Ол қарап маған сияқты сенде қандай да бір жұқтыру асқазанда.
- Иә, дәрігер?
- Иә. Енді бара жатырмын сізге бұл дәрі-дәрмектер. Менің үшін сен қабылдады екі дәрі-дәрмектер үш рет.
- Рахмет, техника ғылымдарының дәрігер, рахмет.
Сусыз өмір жоқ.
Судың да сұрауы бар.
Таулы жер бұлақсыз болмас,
Сулы жер құрақсыз болмас.
Жулде жүлдегер все на букву ж