Па нормам беларускай мовы: маслюкоў
Сям'я - 4 літары, 5 гукаў (апошняя літара <em>я</em> пердае дву гука: <em>й</em> і <em>а</em>)
<span>Жыў-быў на лясной палянцы Зайка. Аднойчы пасадзіў ён
чатыры яблынькі. Перазімавалі дрэўцы, вясною сокам наліліся, зазелянелі. Кожнае
лета Зай ка з азярца вядзерцам ваду насіў і яблынькі паліваў. Праз гадоў
колькі Зайка налюбавацца не мог на свой садок. Восенню галінкі дрэў гнуліся ад
спелых пла доў. Добры садоўнік атрымаўся з Зайкі!</span>
Каждый год мы с родителями очень любим ходить за грибами. и вот однажды ранним утром мы пошли в лес. Не доходят до леса по дороге я видел очень много цветов, красивых деревьев и кустов. все краски природы говорили сами за себя, они были прекрасны. а перед входом в лес я увидел полянку с подберёзовиками, они как будто смотрели на меня и просили положить их в корзину. их было на той поляне очень много. чуть зайдя в лес я с родителями обнаружил, что там ещё больше грибов. а самое главное они все разные: подосиновики, подберёзовики, лисички, опята, боровики. каждый грибочек по своему прекрасен, одни кучкуются друг с другом, другие как будто выкладывают дорогу в глубь леса, к новым грибам и ягодам. А какие же красивые у грибов шляпы были, друг от друга отличаются. собирать их одно удовольствие. к обеду мы уже успели вернуться домой с полными руками. надышавшись свежим воздухом и на собиравши не покладая рук. сейчас жду опять такого времени, что бы выбраться в поход за грибами.
Ответ:
З поўнымі кошыкамі грыбоў вярталіся сябры дамоў. На ўзлеску, сярод дубоў, стаяла невялікая альтанка, і яны прыселі адпачыць.
Памацнеў вецер. Неба зацягнулі шэрыя хмары, толькі на захадзе яснеў лапік блакіту. Ці не на дождж збіраецца? Трэба паспяшацца ў вёску. І тут хлапчукі ўбачылі вавёрачку.
Скокнула на дуб, а ў зубах – жолуд. Схавала яго ў дупло і зноў уніз па камлі спусцілася.
Дупло невысока ад зямлі, прасторнае, як кладовачка. Засунуў Алесь руку, а на дне – жменька жалудоў ляжыць.
– Трэба дапамагчы вавёрачцы, – сказаў сябрам. – Зімой не толькі арэхі, але і жалуды ёй спатрэбяцца.
І пачалі Алесь, Сцёпка і Міхась збіраць жалуды.
Дома хлапчукі не сказалі, чаму затрымаліся ў лесе. Перабіралі грыбы, і кожны ўяўляў, як радуецца жалудам у дупле вавёрачка.