Қазақ ұлттық мәдениетінің ең байырғы, аса құнды салаларының бірі - қолөнері, оның ішінде ою өрнек болып табылады. Ою өрнектер әсемдікпен, сәнділіктің белгісі ғана емес, сонымен бірге халықтың арман- ойының, тілек мүддесінің нышаны, осы тұрғыдан алып қарағанда ою өрнектің мазмұндылық ерекшеліктері сан алуан. Бүгінгі ұрпақ өзінің ұлттық сезімдерін, өнерін жоғалтпауы қажет. Өнер адамға жақсы әсер ететін және оны тәрбиелейтін нәзік дүние.Оның құндылығы орасан зор. Сонау жазу-сызу шыға қоймаған ерте заманда адам өз ойын тасқа , сүйекке, ағашқа ойып, қашап түсіріп отырған. Қазіргі қолөнер саласындағы «сүйек ою өнері», «ағаш ою өнері» деген сөздер сол ерте заманда қалыптасқан ұғымдар.
Құрмаш - Көксеректі күшік кезінде ауылға әкеліп, бағып-қаққан.Көксерек - күшік кезінде ауылға әкелінген. Көксерек ауыл иттерінен қорлық көреді. Иттер оны дос көрмейді, маңына жақындатпайды. Қасқырға шабатын батыл төбеттер оны талайды, басқа иттер ырылдап үріп, кейде тап беріп, әр жерінен тістеп кетеді.Қасен - Құрмаштың дұшпаны болып,көрген сайын мазақтап жүретін адам.Аққасқа - Жұмаштың иті, Көксеректің баққасы. Онымен әрдайым күресіп, жарақат жасайтын ит.Бейсембай жылқышы - Қолында шошайған сойылы бар,астында қатып
Семейде 1918 жылы Абай журналында басылып шықты.
сейфуллин атындағы қазақ агротехникалық университеті базасындасейфуллин
<span>Қазақтың ұлтттық тағамның алуан түрі көп,Қазақтың ұлттық тамағы -ет, Ет адамға әл-қуат ,береді,Еттен бесбармақ асады ,қуырдақ қуырады,
Бешбармақ ұғымы -5 саусақты білдіреді,</span><span>Бұл
тағамды қой,сиыр,жылқы еттерінен дайындайды,Дайын және жуылған еттерді қазанға
немесе кастрюльге салқын су құйып салады,қайнағаннан кейін,отты
бәсендетіп,көбігін алып ары қарай піскенше жәй қайнатады,Ұннан нан илеп оны оқтаумен ысып,сосын кескеннен кеін сорпасына салады,Піскеннен кейін тұздық жасап,етін,нанын табаққа салып,сыйлы қонаққа ұсынады,
Қазақтың бешбармағын мен өте ұнатамын!</span>