Звярок, сяброўка, лядок, ляснiк, зялёны (у першым складзе перад нацiскам е ё пераходзiць у я).
Бацька, вельмi, дзядзька, пiсьмо, толькi, колькi (ь знак пiшацца для мяккасцi).
Дзяўчынка, выпаўз, воўк (у сярэдзiне слова пасля галоснай перад зычнай пiшацца у нескладовае).
У гэтым творы гаворацца а нравах чалавека, а яго любвi да рродных мясцiн. Аутар запрашае шанаваць и любiць нашых продкау.
Цытатная характарыстыка Кручкова:
"Я ж цябе навучу, куды няправых сведкаў садзяць"
"Тут, брат, нам харошае жніво!"
"Я хоць чалавек, як кажаш, судовы, але ўсё зраблю па-хрысціянску ды яшчэ на тваім вяселлі паскачу"
"Харашо! Для вас здзелаю, прыму грэх і ответ на себя"
"Я ж сам шляхціц, вам родны, але што ж рабіць? Служба - не дружба. Законы, міленькія, законы!"
Апавядальны,няклiчны,просты .днi-дзейнiк,сталi -выказнiк.Днi-наз.,сталi -дзеясл.карацей-прыслоуе,а -злучнiк,ночы-наз.даужэй-прысл.халадней-прысл .
И падала лисце на ускраин дароги.